30 yıldır yürüme umuduyla yaşıyor

İzmir'de dünyaya gelen Sibel Kula, okuduğu Celal Bayar Üniversitesi Spor Akademisi'ne giderken, 21 yaşındayken geçirdiği trafik kazasında boynunun kırılması nedeniyle göğüsten aşağısı felç kaldı. Maddi imkanları yeterli olmadığı için o dönemde gereken tedaviyi göremeyen Kula, 8 yıl boyunca yatağa mahkum yaşadı.

Babası 1984 yılında ölen Kula'nın bakımını yıllarca annesi üstlendi. Bütün bu olumsuzluklara rağmen yaşama sıkı sıkı bağlanan Kula yatalak olduğu sürede parmaklarını tam olarak kullanamamasına rağmen resimler yapıp şiir ve şarkı sözleri yazdı. Eserleri, İzmir Büyükşehir Belediyesi tarafından başlatılan bir kampanya ile yurt içi ve yurt dışına satıldı. Kampanya sonucunda ilk tedavisini olabilmesi için İngiltere'de bir hastaneye gönderilen Kula, gördüğü 6 aylık tedavi sonucu yatağa bağlı olmaktan kurtulup tekerlekli sandalye ile Türkiye'ye döndü. Daha sonra Çin'de bir tedavi merkezine başvuran 4 bin kişiden biri olan Kula, sadece iyileşebilme umudu olanların kabul edildiği merkezden olumlu yanıt aldı ancak tedavi olmaya gidemedi. Yürüyebilmek için mücadele verirken aynı zamanda 'Zoru Başarmak', 'Merhaba' ve 'Sevgi Damlaları' isimli üç kitap yazan Kula, bunların satışlarından elde ettiği gelir ile Türkiye'de yine çeşitli tedaviler gördü. Bu tedavinin ardından sırtından bir karıncalanma hissettiğini söyleyen Kula, 25 yıl sonra ayak parmaklarını hareket ettirdi. Tedavi için Hindistan'da ve Kanada'da iki farklı hastaneye başvuran ve yine olumlu yanıt alan Kula, hayırseverlerden destek bekliyor.

İzmir İŞKUR İl Müdürü Makbule Dank da yıllardır bakımını üstlenen annesinin de evde bir kaza geçirerek belini kırması sonucu yatağa bağımlı kalması nedeni ile bakıcı ihtiyacını karşılayabilmek için maddi gelire ihtiyacı olan Kula'ya, evden çalışma konusunda yardımcı olabilmek için evinde ziyaret etti.

Yıllarca birçok zorlukla karşılaşmasına rağmen yaşam enerjisini hiç kaybetmeyen Sibel Kula, "Annemin bakımı sayesinde ben hayata tutundum. Bana yardımcı olurken annemin beli kırıldı ve ikimiz de bakıma muhtaç olduk ve çok zor bir sürecin içine girdik. Yurt dışında tedaviye kabul edildim. Orada tedavi olursam tekrar yürüme şansım olabilir. Bu şansımı değerlendirmeyi çok istiyorum fakat maddi imkanım olmadığı için bu tedaviye gidemedim. Devletimizin kanallarına müracaat ettim ama destek sağlanmadı. Şu anda hem anneme hem bana bakacak bir bakıcı hanımefendinin ücretini karşılayabilmek için bir iş imkanı bulmaya çabalıyorum. Şu anda oturduğumuz evin kirasını akrabalarımız ödüyor. Sağolsun, Makbule Hanım ziyaretime geldi, iş konusunda yardımcı olacak.

Bu iş yanımızdaki bakıcının parasını verebilmek için bir destek sağlar, fakat yurt dışındaki tedavim için yeterli değil. O yüzden ben bütün yardımseverlerden bana destek olmalarını rica ediyorum. Yurt dışındaki tedavi benim yürüme şansım, yürüme umudum. Beni engelli durumunda görüyorlar ama ben kendime hiçbir zaman engel koymadan, yıllarca bunun için mücadele verdim. O nedenle yaptığım resimleri, tasarımları, kitapları satabilmek, bir şeyler yapabilmek istiyorum. Herkesin bana bu konuda destek olup, yürümem için benim umuduma ışık tutmalarını istiyorum. Yürümek ve bana yıllarca bakan anneciğime artık ben bakmak istiyorum" diye konuştu.