30'lu Yaşlarına Gelen Kadınların Yaşadıkları 17 Farkındalık
Evet, 30 olduk, ya da olacağız!
Bana iyi gelmeyen insanları hayatımda tutmak zorunda değilim.
Yanında olup seni ileriye taşımaktan çok sırtında olup geriye çeken insanlardan uzak dur!
İnsanların hakkımda ne düşündüğünü düşünerek kaybedecek vaktim yok.
Bunca yıl düşündün, insanların senin hakkında "düşünme ihtimali" olan şeylerin kaygısıyla yaşadın ve eline ne geçti?
Hala bekarım ve bu bir problem değil!
Kendinle vakit geçirmeyi öğrendikten sonra sana kalan zaman dünyadaki her şeyden değerli oluyor.
Onu seviyorum, onunla olduğum için kendimi çok mutlu ve şanslı hissediyorum, ama o da benim gibi bir kadına sahip olduğu için şanslı!
Kendi değerinin farkında ol, o zaman onlar da farkında olacak.
İnsanların "evlen evlen" diye baskı yapması sinir bozucu evet ama hayatımı onların fikirlerine göre şekillendirmeyeceğim
Hazır değilsen, karşına "hayatımı birlikte geçirebilirim" dediğin biri çıkmadıysa ya da sadece istemiyorsan evlenmek zorunda değilsin. İnsanların senin üzerinde kurduğu baskı, onların baskıya duydukları bir ihtiyaç.
Aynı şey çocuk sahibi olma konusunda yaptıkları baskılar için de geçerli.
Anne olacak olan sensin, onlar değil!
Evlenmek insana empati kurmayı öğretiyor, bencillikten uzaklaştırıyor.
Daha da güzeli hayatta bir suç ortağınız oluyor!
Anne olunca annemin yaptığı ve söylediği her şeyi anladım!
Bu hiçbir zaman değişmeyecek!
...ve her zaman haklı olduğunu da.
Çünkü o bir anne ve anneler her şeyin doğrusunu bilir!
Herkesin beni sevmesine ihtiyacım yok. Herkesle arkadaş olmak, iyi geçinmek gibi bir zorunluluğum da.
En iyi arkadaşlarınızın "en iyi arkadaş" olmalarının bir sebebi var. Bu herkesle yakalayabileceğin/yakalamak zorunda olduğun bir şey değil.
Kendime hiç olmadığı kadar çok güveniyor, kadınlığımı hissedebiliyorum.
Daha da iyisi kendini başkalarıyla karşılaştırmayı bırakıyorsun!
30 yaşında olmak yaşlı olmak anlamına gelmiyor ki? Kendimi ve vücudumu seviyorum.
Sen kendini yaşlanmış olarak görmüyor ve sürekli bundan şikayet etmiyorsan kimse sana yaşlı olduğunu söyleyemez. Sen kendin hakkında ne düşünüyorsan insanlar da öyle düşünür, çünkü bunu ister istemez yansıtırsın.
30 yaşında şu noktada olmak istiyordum ama şimdi bu noktadayım diye bir karşılaştırma yapmaya gerek yok. Evet 30 yaşındayım ve hayatımı seviyorum.
Beklentiler ve gerçeklik her zaman aynı olmak zorunda değil. Çoğu zaman olmuyor da zaten.
Sürekli evlenme derdinde olmak yerine kariyerime odaklanmak yaptığım en doğru şeydi!
Her kadın bunu yapabilecek kadar beceriklidir, hatta ikisini birden!
Çocuğum için kariyerime ara vermek hiçbir zaman pişmanlık duyduğum bir şey olmadı. Çünkü onu her şeyden çok seviyorum!
Çünkü annelik gerçekten çok özel.
Hayatta benim için neyin önemli olduğunun farkındayım ve gerisi umrumda değil.
Önceliklerinin farkında varmak bu.
30'lu yaşlarda olmanın en güzel tarafı kendimi tanımış kendimi seven gerçek bir kadın olmak!
İşte bu yüzden bir kadın
