80'lik 'koreli' Çoban

- KORE Savaşı'nın ardından bölgeye gönderilen Türk birlginde 1 yıl görev yapan 80 yaşındaki Mustafa Çilli, her gün 300 keçisini otlatıyor. Çevresinde 'Koreli' lakabıyla tanınan Çilli, "Biz Kore'de harbe girmediğimiz için maaş bağlanmadı. Biz oraya gidip nöbet tuttuk. 80 yaşımda olduğum için artık hayvanları otlatmakta zorlanıyorum" dedi.
Konya'nın Karapınar İlçesi Yeşilyurt Mahallesi Güzelkışla yaylasında oturan 9 çocuk, 30 torun sahibi Mustafa Çilli, 77 yaşındaki eşi Güllü Çilli ile birlikte 45 yıldır çobanlık yapıyor. 1950-1953 yılları arasındaki Kore iç savaşının ardından bölgeye gönderilen Türk birliğinde görevli olduğunu belirten Çilli, 1 yıl boyunca orada görev yaptığını belirtti. Kore'de sürekli nöbet tuttuğunu belirten Mustafa Çilli, ''Sarıkamış'ta askerlik yaparken Kore'ye gideceksiniz dediler, evimize gelemeden, ailemizi göremeden İzmir'e gittik. Orada eğitim gördük. Daha sonra İzmir'de gemiye bindik, geminin düdüğü çaldıkça, harbe gidiyoruz diye ağladık. O zaman yaşım 20 falandı. Askere gitmeden evlenmiştim ve bir çocuğum olmuştu. Gemide giderken arkadaşlarla ağladık, sızladık. O günleri hatırladıkça tuhaf oluyorum. Orada 1 yıl kaldım. Sürekli nöbet tutum, güvenliği sağladık'' dedi.
HER GÜN 300 KEÇİYİ OTLATIYOR
Kore'deki görevinin ardından köyüne dönen ve eşi Güllü Çilli ile birlikte besicilik yapmaya başlayan Çilli, ilerleyen yaşına karşın hergün keçilerini otlatıyor. Hayvanlarını otlatırken zorlandığını belirten Çilli, ''Kore'den döndükten sonra besiciliğe başladım. O gün, bugündür beslediğimiz hayvanları arazide otlatıyorum. Biz Kore'de harbe girmediğimiz için maaş bağlanmadı. Biz oraya gidip nöbet tuttuk. 80 yaşımda olduğum için artık hayvanları otlatmakta zorlanıyorum. 300 hayvanımız var ama, çoban tutmak istemiyoruz. Şimdiki çobanlar hayvanları gütmeyi bilmiyorlar'' dedi.
'BEN EŞİMİN ÇOBANIYIM'
14 yaşında iken eşi Mustafa Çilli ile kaçarak evlendiğini belirten Güllü Çilli ise, ''Eşim Kore'ye gittiğinde kayınpederim ve kayınvalidemin yanındaydım. Ekmeği sabah yesek, öğlen yoktu. Öğlen yesek, ikindi yoktu. Sonra eşim geldi, 5-6 yıl öyle yokluk içinde idare ettik. Ondan sonra birlikte bir ev yaptık, çift sürdük, inek aldık, kazancımız bir araya geldi. Eşime önceleri çocukları yardım etti. Dağlarda birlikte koyun güttüler. Dağlarda yattılar, aç gezdikleri gün oldu, tok gezdikleri gün oldu. Ama şimdi şükür Allah'a, o günler geldi geçti. Yine de ben eşimin her zaman yanındayım ve ben eşimin çobanıyım'' dedi.