BİZE ULAŞIN
Ad sözcüğü günlük konuşma dilinde çok sık tercih edilen kelimeler arasındadır. Eski Türkçe “āt” kelimesinden evrilerek dilimize yerleşmiştir. Ad kelimesi "isim, unvan" anlamında kullanılır. Türkçede /d/ sesiyle biten bir kelime olmasa da "ad" ve "at" kelimelerinin karışmaması dolayısıyla bu şekilde ifade edilir. Türkçede sözcüklerin sonunda /b/, /c/, /d/, /g/ gibi süreksiz ünsüzler bulunmaz. Zaman içerisinde bu tarz seslerle biten kelimelerde "-b > -p", "-g > -k", "-d > -t" ve "-c > -ç" değişimi görülür. Ancak ad gibi tek heceli sözcüklerde istisnai bir durum olduğu için bu değişim görülmeyebilir.
Ad aynı zamanda eş sesli sözcüklerden birisidir ve dilimizde iki farklı ad kelimesi bulunur. Bunlardan birisi "isim, unvan, nam" gibi anlamlarda kullanılan ad kelimesidir. Bu kelime Türkçe kökenlidir. Bir diğer ad kelimesi de "sayma, sayılma" anlamına gelir ve Arapça kökenlidir. Arapçada "‘add" olarak ifade edilen kelimeden alıntıdır. Türkçede ayn sesi olmadığı ve aynı hecede ünsüz çifti bulunmadığı için "ad" hâlini almıştır.
Ad sözcüğü ile oluşan “ad çekimi, ad tabanı, adı üstünde, ad bilimi, ad aktarması, bayramlık ad, adı sanı, soyadı, göbek adı, kod adı, takma ad, aile adı, soyut ad, somut ad” gibi birçok birleşik kelime vardır. Ayrıca ad sözcüğünün içerisinde geçtiği “adı batasıca, adı duyulmak, adı karışmak, ad almak, adı kötüye çıkmak adı bile olmamak” gibi deyim ve atasözleri mevcuttur.
Dilimizde bazı sözcüklerin karşıt anlamı bulunurken bazılarının ise yoktur. Ad kelimesi her ne kadar birden fazla anlama gelse ya da sesteş olsa da ad zıt anlamlısı olan herhangi bir sözcük yoktur. Türkçede karşıt anlamlılık genel olarak nicelik ve nitelik belirten kelimelerde görülür.
Ad kelimesinin zıt anlamı olmadığı için adın zıt anlamlısı kelimelerle örnek cümle kurabilmemiz mümkün değildir. Ad sözcüğü ile örnek cümle kurmak gerekirse:
