Afacan sözcüğü dilimize Farsçadan girdiği düşünülmektedir. Farsçada “kalp ağrısına sebep olan” manasına gelen “āfet-i cān” kelimesinden alıntılandığı düşünülse de kökeni tam olarak belli değildir. Bu sözcük cümle içerisinde çoğunlukla sıfat göreviyle kullanılmaktadır. Türk Dil Kurumuna göre afacan kelimesi "zeki ve yaramaz çocuk" manasına gelmektedir.
Mana olarak birbirleri ile tezat olan sözcükler zıt anlamlı olarak tabir edilir. Zıt anlamlı kelimelerin doğru bir şekilde bilinmesi çok önemlidir. Bu kelimelerin bilinmeden aynı cümle içerisinde kullanılması anlam kaymasına yol açabilir. Günlük konuşma dilinde en sık yapılan hatalardan biri kelimelerin olumsuz karşılıklarını zıt anlamlı zannetmektir. Zıt anlamlılık ile olumsuzluk birbirinden çok farklıdır. Zıt anlamlı sözcükler anlam açısından birbirinin tam tersini ifade eder. Dilimizde bazı sözcüklerin zıt anlamlısı varken bazılarının ise yoktur.
Türkçemizde olumsuzluk eki olarak “me” veya “ma” yapım ekleri kullanılır. Dolayısıyla kelimelerin olumsuzluk eki almış hâlleri karşıt anlam olarak kabul edilmemelidir. Dilimizde her sözcüğün karşıt anlamlısı olmadığı için bu bağlamda afacanın zıt anlamlısı olan bir kelime de yoktur. Afacan zıt anlamlısı olan herhangi bir kelime bulunmamaktadır. He ne kadar afacan sözcüğünün karşıt anlamlısı “uslu” sözcüğü olarak düşünülse de bu doğru değildir. Türk Dil Kurumu afacan sözcüğünün zıt anlamlısı olan herhangi bir karşıt anlamlı sözcük belirtmemiştir.
Zıt anlamlı sözcüklerin hem okunuş hem de yazım şekilleri birbirinden farklıdır. Genellikle nitelik ve nicelik bildiren sözcüklerin karşıt anlamlıları bulunmaktadır. Afacan kelimesinin zıt anlamı olan herhangi bir sözcük olmadığı için örnek cümle kuramayız. Afacan sözcüğü ile ilgili örnek cümle kurmak gerekirse: