Alan kelimesi günümüzde herhangi bir mekânın durumunu tasvir etmek için kullanılır. Ancak geçmişte geniş ve açık yerleri belirtirdi. Alan kelimesi Türkçe kökenli bir kelimedir. Eski Türkçede "alaŋ" şeklinde yazılan kelime "dağlar arasındaki açık ve düz yer, meydan" anlamlarında kullanılırdı. Nazal n'nin kullanımının kalkmasıyla birlikte "alaŋ > alan" değişimi yaşanmıştır. Türk Dil Kurumuna göre alan, orman içinde düz ve ağaçsız yerlere denir. Eş anlamlıları da açık alanları işaret eden sözcüklerden oluşmaktadır.
Alan eş anlamlısı olan sözcüklerden biri "saha"dır. Saha genellikle düz, açıklık olan eğim gibi engebelerin olmadığı doğal alanlara denir. Örneğin "Yeşil alanda maç yaptılar." demek yerine "Yeşil sahada maç yaptılar." kullanılabilir.
Alanın eş anlamlısı ikinci bir sözcük ise "meydan"dır. Bugün daha çok büyük kentlerde, en işlek, yerel ya da yabancı çok sayıda turistik cazibe merkezlerinin olduğu ya da herhangi bir amaç için toplanma yerini işaret eder.
Alan kelimesinin diğer eş anlamlısı "kayran"dır. Kayran terimi daha çok halk ağzında kullanılan bir terimdir. kullanımının yaygın olduğunu söylemek pek mümkün değildir.