Letty McMaster, 18 yaşındayken Afrika’ya gönüllü olarak gitti ve yaşamı sonsuza kadar değişti.
26 yaşındaki Letty McMaster 14 Tanzanyalı kimsesiz çocuk evlat edindi.
Letty üç yıl boyunca yetimhanede tanıştığı çocukları desteklemeyi sürdürdü ve yetimhanenin kapanmasıyla birlikte ortada kalan dokuz çocuğun bakımını üstlendi.
Yedi yıl sonra ise Letty çocukların yasal sorumlusu olarak onlarla birlikte yaşamaya başladı. Letty’nin sokakta tanıştığı beş çocuk da, daha sonra bu sıcak yuvaya dahil oldu.
İngiltere’de yaşayan Letty, “Bu çocuklar benim bütün hayatım. Onlara tek başıma bakıyorum. Sokak çocuklarına yardımcı olmak hep aklımda olan bir şeydi. Bu yüzden verdiğim karar yakın çevremi ve ailemi şaşırtmadı” dedi.
Yasal sorumluluğu aldıktan sonra Letty, çocuklarla birlikte yaşamaya başladı.
Evde ebeveyn olarak görüldüğünü söyleyen Letty “Ben evdeki ebeveyn figürüyüm. Ailelerini hiç görmemiş olan küçükler beni anneleri olarak görüyor. Ama bazı çocuklarla aramızda çok yaş farkı yok. Onlar beni ablaları olarak görüyor. Ergenlik çağında çocuk büyüten herhangi bir anneden farkım yok. Onlara bağlılık sözü verdim ve iki ailem olmasından dolayı çok şanslıyım” dedi.
Letty, üniversite için İngiltere’ye dönmeden önce gönüllü olarak yetimhanede çalışmak için bir aylığına Tanzanya’ya gitmişti. Kısa süre içinde çocukların yetimhanede zihinsel ve fiziksel istismara uğradığını ve çocukların günde yalnızca bir kez yemek yiyebildiğini fark etti.
Letty için çocuklar onun bütün hayatı.
“Sokakta yaşayan yüz binlerce kimsesiz çocuk olduğunu öğrendikten sonra Tanzanya’ya gitmeye karar verdim. Başta gönüllülük turizminin ve beyaz kurtarıcı rolünün etkisi altındaydım. Sonra bu tutumun onlara yapılan istismarın bir parçası olduğunu ve onlara büyük zararlar verdiğini gördüm. Bir sürü yetimhane çocukları yalnızca para kazanma aracı olarak görüyor. Bir sürü batılı onlara yardım ettiğini düşünürken aslında zarar veriyor. Onları bu durum içinde bırakıp kendi evime dönemezdim” dedi.
Letty, İngiltere’de Street Children Iringa adlı bir hayır kurumu kurdu.
Letty gönüllü olarak kaldığı yetimhanenin 2016’da kapanacağını öğrenince, Iringa’da sokakta kalan dokuz çocuk için evini açmaya karar verdi. Street Children Iringa adlı bir hayır kurumu kuran Letty, sokakta tanıştığı beş çocuğu daha kurduğu eve dahil etti.
Letty çocuklarla ilk tanıştığında hiçbiri okula gitmiyordu ve yetimhane ile sokak arasında bir yaşam sürüyordu. Ancak çocukların hayatı Letty’nin evine taşınmasıyla birlikte değişti.
Letty’nin evlat edindiği çocuklardan biri olan Eliah ile tanıştığında Eliah sokakta yaşıyordu ve ölen annesinin tişörtünü giyiyordu. Eliah şu an gittiği okulun en başarılı öğrencilerinden biri.
Fred ise Letty ile tanıştığında 11 yaşındaydı ve günlerdir açtı. 2019’da Letty’nin evine taşındıktan sonra ülkenin en prestijli futbol okullarından birine kabul edildi.
Letty’nin evine taşınan çocukların hayatı değişti.
Iddy, ailesini kaybettiğinde henüz iki yaşındaydı ve hayatı sokaklar, gangsterler ve yetimhane arasında geçiyordu. 2016’da Letty’nin evine taşınan Iddy, şu an çok yetenekli bir boksör ve şarkıları yerel radyo istasyonlarında çalınan bir müzisyen.
“Çocuklar, ev diyebilecekleri bir yere sahip olduğundan beri hepsi hayatlarının her alanında mükemmelleştiler” diyen Letty “Gosberth, yedi yıl önce baktığım çocuklardan biri. Şu an ülkenin en iyi özel okullarından birinde okuyor ve bu yılı birincilikle bitirdi. Eva 19 yaşında ve üniversitede başkan seçildi. Uluslararası yardım kuruluşlarında gönüllülük yapıyor. Tabi ki travmatik deneyimlerle sokaktan gelip eve alışmak zaman aldı. Razarlo tur rehberliği yapıyor. Plshon ve Iddy müzik yapıyor, şarkıları yerel radyo istasyonlarında çalınıyor” diyerek çocukların kaydettiği gelişim aşamalarını anlattı.
Çocukların hiçbiri Letty ile tanıştığında okula gitmiyordu ve çoğu sokakta yaşıyordu.
Çocuklar için bir ev yaratmak istediğini söyleyen Letty “Onlara güvenli, sevgi dolu, hayvanat bahçesinde bir hayvanlarmış gibi muamele görmedikleri bir ev vermek istedim. Onların normal bir aile yaşamına sahip olmalarını istiyorum. Kurum ise ev giderleri, yiyecek, eğitim ve sağlık giderlerini karşılıyor” dedi.
Yılın dokuz ayı çocuklarla birlikte Iringa’da yaşayan Letty, etkinlikler ve balolar yoluyla sponsor bulabilmek için yılın geri kalanını İngiltere’de geçiriyor. Günde 12 saat çalıştığını söyleyen Letty, tüm bu işlerini yönetmeyi başararak bu yıl üniversiteden mezun oldu.
Letty de tıpkı dünyadaki diğer anneler ve babalar gibi çocuklar uyuduktan sonra kalan zamanı okulu için harcıyor. Swahili dilini akıcı bir şekilde konuşan Letty “Normal geçen bir günüm yok. Her gün bir diğerinden farklı olabiliyor. Temelde günde 12 saat çalışıyorum. Çok geç saatlerde uyumamaya çalışıyorum. Çocuklar okuldan eve geldiğinde günlerini anlatıyor ve ödevlerini yapıyor. Futbol antrenmanı ya da müzik egzersizleri gibi şeyler yapıyorlar. Beni büyük ablaları olarak görüyorlar. Ben onların anneleriymişim, evde çalışan iki çalışan da onların teyzeleriymiş gibi geliyor. Gelecekte kendi çocuklarım olmasını isterim. Ama şu an bunları düşünecek vaktim yok” dedi.
Letty’nin ayrıca sokak çocukları için oluşturduğu bir sığınma evi ise haftada üç gün açık. İhtiyacı olan çocuklar burada yiyecek, barınma ve diğer ihtiyaçlarını karşılayabiliyor.
Evdeki büyük çocukların yardımıyla bilrikte gecelerini sokakta evsiz çocukları arayarak geçirdiğini söyleyen Letty “Tanzanya’da her zaman yardımınıza ihtiyaç duyabilecek çocuk sayısı çok. Yaptığım işin en zor kısmı, tüm bunları desteklemek için gereken finansmanı güvence altına almak.
Önümüzdeki beş yılda, daha çok çocuğa yardım etmeyi planlıyorum. Eğer bu çocuklara rehberlik edecek bir mekanizma olmazsa, çetelerin eline düşebilirler, uyuşturucuya veya suça karşılarak sonları hapiste ya da ölümle bitebilir. Kuruma yapılan bağışlar arttıkça sokaktaki daha fazla çocuğa yardımcı olabiliriz” dedi.