Yasal bir geçerliliği olan iş kanunu maddeleri doğrultusunda çeşitli amaçlar ve hedefler belirlenmiştir. Bu kanunun amacı, işveren ile işçilerin arasında yapılan sözleşmeye dayalı anlaşmanın tüm detaylarını düzenlemektir. Düzenlenen kanun sayesinde hem işçilerin hem de işveren konumundaki kişilerin hakları korunmuş ve çalışma ortamlarına ilişkin düzenlemeler yapılmış olur.
4857 sayılı İş Kanunu, çeşitli maddeleri ile, işveren konumunda olan kişileri ile işçiler arasında yapılan sözleşmelerin detaylarını düzenler ve denetler. Kanunun asıl amacı, işverenler ile bir iş sözleşmesi kapsamında çalıştırdıkları işçilerin çalışma ortamları ve çalışma şartlarına dair düzenlemeler yapmaktır.
Hem işçiler hem de işveren konumunda kabul edilen kişiler, 4857 sayılı İş Kanunu maddeleri gereğince çeşitli haklara sahip olurlar. Bu haklar ile tazminat haklarından çeşitli iş sağlığı ve güvenlik haklarına kadar birçok işçi ve işveren hakkı savunulmuş olur.
Bu kanun 10 Mayıs 2003 tarihinde yayınlanan Resmî Gazete'de yer alarak yürürlüğe girmiştir ve etkin olarak kullanılmaktadır. Yeni iş kanunu ile yapılan düzenlemeler hem işçileri hem de işverenleri ilgilendirir.
İş kanunu, dördüncü maddede yer alan istisnai durumlar dışında olan tüm iş yerlerine uygulanır. Ayrıca bu iş yerlerinde işveren konumunda olan kişiler, bu kişilerin velilileri ve işçileri de faaliyet konularının ne olduğu önemsenmeksizin uygulamaya tabi tutulur.
Tüm işçiler, işverenler ve işverenlerin resmî olarak vekil tayin ettiği kişiler, 4857 sayılı İş Kanunu'nun üçüncü maddesindeki bildirimlerin hangi tarihte olduğuna bakılmaksızın, belirtilen kanun hükümlerine bağlı olarak çalışırlar.
4857 sayılı İş Kanunu doğrultusunda işçilere sağlanmış olan haklar 4 ana başlık altında sınıflandırılmıştır. Bu başlıklar şunlardır:
Bu kanunun işçilere sağladığı yasal haklar şunlardır:
Belirtilen 4857 sayılı İş Kanunu’nda yer alan dördüncü maddeye istinaden, bu maddede belirtilen bazı işler ve iş ilişkileri kanun kapsamında yer almaz. Buna göre, aynı kanundaki dördüncü madde, şu durumlar ve bu durumların ilgilendirdiği kişiler için geçerli kabul edilmemiştir: