6 Mayıs'ın türküsü

Acılarla bezenmiş bir ülkenin topraklarında yaşıyoruz.

Nice bedellerin ödendiği ve ödeneceği…

Şu günlerde “12 Eylül Darbesi” sorgulanırken “12 Mart Darbesi” ya da başka bir söylemiyle “12 Mart 1971 Muhtırası” ‘nın da sorgulanmasını isterdim.

Hani üç sizden üç bizden denilerek yaşamlarının daha baharında olan üç gencin katledildiği o günlerin.

Ya da daha daha uzağa gittiğimizde Menderes ve arkadaşlarının idamına sebep olan “27 Mayıs 1960 Darbesi” ‘nin de sorgulanmasını isterdim.

Neden, niçin yok edildi bu insanlar? Hani tarihi sorguluyoruz ya bu günlerde bunları da sorgulasak yüzleşir miyiz yaptıklarımızla?

Ya da bu sorgulamalarla onlar geri gelir mi? Yapılanlar, yaşananlar unutulur mu?

İzmir Konak Belediyesi’nin Mayıs ayı etkinlikleri kapsamında “ Gönüllerde Üç Fidan” başlığı altında düzenlenecek panelde Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ın idam edilişlerinin 42. Yılı anılacak.

Özellikle Deniz Gezmiş’in bugüne kadar bilinmeyen üç günlük İzmir günlerini sanatçı ve yazar dava arkadaşı Zihni Çetiner anlatacak. 5 Mayıs cumartesi günü Konak Belediyesi Dr. Selahattin Akçiçek Eşrefpaşa Kültür ve Sanat Merkezi Avni Anıl Sahnesi’indeki etkinlik saat 13.00’de başlayacak. Açılış konuşmasını Konak Belediye Başkanı Dr. Hakan Tartan’ın yapacağı panelin konuşmacıları arasında İzmir’i Sevenler Platformu Başkanı Sancar Maruflu, Birgün gazetesi yazarı Oğuzhan Müftüoğlu, sanatçı ve yazarı M. Zihni Çetiner ile Kültür Platformu Başkanı Okan Yüksel yer alacakmış.

Bu etkinlikleri yapanlar ya da düzenleyenler neyi kime anlatacaklar?

Kendileri dinleyip yine kendileri anlamak istediklerini anlayacaklar.

Oysa onların bıraktığı ışıkta söyledikleri ve amaçladıklarındaki hiçbir şeyin yaktıkları meşalenin öncüsü olmadılar. Bugün gelinen yerde ülkemin içindeki durumun mimarı olan bu insanlar etkinlik düzenleseler ne olur, düzenlemeseler ne olur. Üstelik onca değerli isimleri de yapmacık, dostlar beni pazarda görsün misali programlarına alet ederek.

Bu programlarla ya da etkinliklerle ne onlar geriye gelir ne de onların savundukları.

Ne istiyordu o gençler peki;

Dar Ağacında Üç Fidan” kitabının arka kapağındaki alıntıyla bir bakalım.

“Biz şahsi hiçbir çıkar gözetmeden, halkımızın bağımsızlığı ve mutluluğu için savaştık!

1968'ler. Yazılı tarihin en barbar asrının en umutlu, en ışıklı, en cesur günleriydi. Coşkun bir devrimci dalganın bütün dünyayı sarstığı, onlarca ülkede milyonlarca insanın ayağa kalkarak, Gerçekçi ol, imkânsızı iste! Diye haykırdığı günlerdi…

Böyle bir dünyada, Denizler de özgürlük bayrağını Türkiye'de yükseklere taşıdılar. ABD'ye, NATO'ya, yurtlarını yerli ve yabancı sermayeye peşkeş çekmek isteyenlere en iyi cevabı eylemleriyle, yürüyüşleriyle, cesaretleriyle verdiler.

Ve egemenler, bu özgürlük kabarışının intikamını 12 Mart karanlığında üç gençten çıkarmak istediler. Somut hiçbir yasal dayanak olmadan Deniz'i, Yusuf'u, Hüseyin'i ve nice arkadaşlarını idamla yargılayıp, Asalım, asalım! Çığlıklarıyla darağacına göndererek özgürlük ve bağımsızlık mücadelesini boğmaya çalıştılar...”

6 Mayıs, kimileri için Hıdırellez, kimilerine göre baharın başlangıcı, kimileri için doğum günü, kimilerinin ölüm günü.

Onların ise katlediliş günü.

Bu yüzden bugün yaklaşırken her 6 Mayıs’ta içim sızlar bu katledilişte yer alanların ya da sessiz kalanların yaptığı etkinlikleri gördükçe de isyan ederim.

Onların savunduklarının ya da amaçlarının neresindesiniz bugün?

Hangisini taşıdınız bugüne ya da korudunuz?

Egemenlere dur diyebildinizse eğer bugün onların yanında ne işiniz var?

Omuz omuza bu duruşunuz o güçlerden korktuğunuz için mi yoksa o düzenin bir parçası olduğunuz için mi?

Kendilerini aklamak adına, vicdanlarını rahatlatmak adına iki yüzlülükle yapılan etkinliklerle kimi kandırıyorlar kendilerini mi yoksa yitip giden canları mı?

Beni kandırmadıkları kesin...

oyatekin@gmail.com