ABD Batı Virginia’da 1850’lerin başlarında kadın organizatörü olarak çalışan Anna Jarvis’in annesi Ann Reeves Jarvis, yaşamının büyük bir bölümünü sağlık koşullarını iyileştirmek, hastalıklarla mücadele etmek, bebek ölümlerinin önüne geçmek için geçirdi. Ann ayrıca ABD İç Savaşı sırasında 1861’den 1865’e kadar yaralı askerler için yardım etti. Savaş sonrası yıllarda Jarvis ve diğer kadınlar, Anneler Dostluk Günü etkinlikleri düzenledi. Ancak, Anneler Günü dediğimiz şeyden en çok sorumlu olan kızı Anna'ydı ve daha sonraki hayatının çoğunu bu günün aslında ne olduğunu anlatmakla geçirecekti.
1905'te kendi annesinin ölümü ile taşınan, hiç kendi çocuğu olmayan Anna Jarvis, 1908'deki ilk Anneler Günü’nün arkasındaki itici güçtü.
Aslında bir öğretmen olan Jarvis, rahip babasını kaybettikten sonra öğretmen annesi ile yaşmaya başladı ve hiç evlenmedi. Babasını ölümünden birkaç yıl sonra (1905) annesini de kaybeden Jarvis, devamlı annesi ile vakit geçirmesine rağmen onun ölümünden sonra hayatta iken annesine gereken değeri vermediğini düşünmeye başladı.
EVLENMEDİ HİÇ ÇOCUĞU OLMADI
Anna Jarvis'in annesi savaş karşıtı eylemlere katılan biriydi ve kadınlara nasıl çocuk yetiştireceklerini anlatan konuşmalar yapıyordu. Anna Jarvis'te annesi gibi bir öğretmen oldu. Daha sonra öğretmenliği bıraktı ve kütüphaneci oldu. Evlenmedi ve çocuğu olmadı. 1905'te yaşanan bir olay sonucu Anna Jarvis dünyaya adını duyurmayı başardı. Annesi kalp rahatsızlığı nedeniyle 1905 yılında vefat eden Jarvis, annesinin 30 yıl önce söylediği bir söz üzerine annesi için önemli bir şey yapmak istedi ve annesinin ölüm yıl dönümünün anneler günü olarak kutlanması fikrini ortaya çıkardı.
İlk anneler günü etkinliği Jarvis’in annesinin 20 yıl süresince haftalık dini dersler verdiği bir kilisede, 10 Mayıs 1908’de, 407 çocuk ve ailesinin katılımı ile düzenlendi.
Bunun için çeşitli etkinlikler düzenleyen Jarvis, devlet yetkililerine sürekli mektuplar yazarak konunun resmiyete dökülmesi için büyük çaba harcadı. Resmi olarak ilan edilmeden önce insanlar tarafından büyük destek gören bu fikir, yavaş yavaş yayılmaya başladı.
Gazete patronlarına, iş adamlarına, devlet adamlarına ve hatta din adamlarına mektuplar gönderen Jarvis, fikrinin olabildiğince çok kişiye ulaşması için çaba gösterdi. Bütün bu girişimlerin ardından 8 Mayıs 1914’de Senato, Başkan Wilson’un imzası ile Anneler Gününü resmi gün olarak ilan etti.
ABD’de mayıs ayının ikinci pazarı olarak kutlanmaya başlayan gün daha sonra diğer ülkelere yayılmaya başladı.
Anneler günün resmi gün olarak tüm ülkede kutlanması için büyük çaba harcayan Jarvis’in hayalleri gerçek olmasına rağmen amacına ulaştığı söylenemez. Çünkü Jarvis, bu günün kutlama olarak değil de anma ağırlıklı bir gün olarak geçirilmesini düşünüyordu. Anna bugün için insanların annelerine yaptıkları her şey için teşekkür edilmesini istiyordu.
Hatta öyle ki bugünü ticari çıkara dönüştürenlere hukuki olarak savaş açtı. Kısa sürede ticarileşen anneler günü, Jarvis’in hayallerindeki anneler gününden oldukça uzaklaşmıştı. İnsanlar artık Anneler Günü’nü çeşitli hediyelerden oluşan ticari bir gün haline getirmişti.
Yoğun çalışma hayatı nedeniyle evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya imkanı olmadığı iddia edilen Jarvis, açtığı bütün davaları kaybetti.
Ekonomik durumu da bozulan Jarvis, bütün gelirini hatta ailesinden kendisine kalan evini de kaybetti. Arkadaşlarının yardımı ile hayatını sürdürmeye devam eden Jarvis, bütün dünya annelerin yılda bir gün tüm dünyada özel bir güne sahip olmalarını sağladı ama kendisi yalnız ve hasta olarak 1948 yılında hayatını kaybetti. Ölümünden sonra birçok kişi bu günü ticari bir güne dönüştürebilir ve bundan kar elde edebilirdi diye düşünsede o bu dünyadan beş parasız bir şekilde ayrıldı.
Türkiye’de anneler günü Türk Kadınlar Birliği’nin önerisi ile 1955 yılından itibaren mayıs ayının ikinci pazar günü olarak kutlanmaktadır.