Bir yanda en yakın arkadaşınız; onunla yıllardır paylaştığınız anılar, duygular, sırlar... Diğer yanda sizi dinlemeyen, kendi yoluna giden kalbiniz; onu görünce her şeyi unutup hissettikleriniz...
Çelişkilerin en zoru belki de budur: En yakın arkadaşınızın sevgilisinden hoşlanmak! İkisini birlikte gördüğünüzde yıkılır ama bir türlü görmeden duramazsınız. Kendinizle her gün durmadan kavga eder, her sabah yeni kararlarla uyanmaya başlarsınız. Duygularınızla düşüncelerinizi aynı masaya oturtmak artık neredeyse imkansızdır. Sonunda mutlaka bir seçim yapmanız gerekir ama sona varana kadar yaşananlar çok zordur. Kendi doğrularınızı bulup, işleri yoluna koyana kadar yaşadıklarınızı sadece sizinle aynı sınavı vermiş olanlar anlayabilir.
Yaşadığınız her şey sadece iki kelimeyle özetlenebilir: Suçluluk duygusu. Hisleriniz sizi o kadar yorar ki, arkadaşınızın sevgilisiyle yanlışlıkla göz göze gelmek bile istemezsiniz. Her şeyi sadece kalbinizde yaşasanız bile bazen kendinizden utanırsınız. Yüzünüze bakan herkesin gizli aşkınızdan haberdar olduğunu zannedersiniz. Sürekli kendinizi sorgular, iyi bir arkadaş olmadığınızı düşünürsünüz.
Arkadaşınız sizinle ilişkisi hakkında bir şeyler paylaşırken yüzünüz kızarır, elleriniz terler. Hele ikisi kavga ettiklerinde adeta kaçacak delik ararsınız. Size fikrinizi soran dostunuza ne diyeceğinizi bilemezsiniz. Ayrılmalarını söyleseniz size hiç yakışmaz, barışmalarına aracılık etmek ise içinizi yakar. Duygularınız o kadar karışır, doğal davranmak o kadar zor hale gelir ki, bazen buhar olup uçma hayalleri kurarsınız.
En yakın arkadaşınızın sevgilisi hakkında bir şeyler hissetmeyi kendinize yakıştıramadığınız için kimseyle de paylaşamazsınız. İnsanların hakkınızda yanlış şeyler düşünmesini istemezsiniz. Herkesin sizi yargılayacağına inanmışsınızdır bir kere. Oysa hayatta her şey insanlar içindir ve dertleşmek her zaman iyi gelir. Sizin geçtiğiniz yoldan zamanında başkalarının da geçmiş olabileceğini unutmayın.
Bu süreçte arkadaşınızla aranıza mesafe koymayı mutlaka denersiniz. Böylece daha sağlıklı düşünme fırsatı bulacağınıza inanırsınız. Gerçek dostunuz bu hallerinize bir anlam veremese de sizi idare edecektir. Böylece, hem onları daha fazla el ele, diz dize görmekten bir süreliğine kurtulursunuz; hem de arkadaşınızın yokluğunda kıymetini daha iyi anlarsınız.
Pek iyi bir fikir olmasa da kendinizi yemeğe verirsiniz. Kırıklar içinde kalan kalbinizi abur cuburla, hamur işiyle ya da tatlıyla tamir etmeye çalışırsınız. Oysa sürekli yiyerek mutlu olmanın faturası, kelimenin tam anlamıyla ağırdır. Bu nedenle baştan önleminizi alın. Depresyon dalgasının geldiğini hissettiğiniz anda yemeğe değil spora sarılın. Bol bol spor yaparak hiç değilse formunuzu korumuş olur, bir de fazla kilolarla uğraşmazsınız.
Aşk filmi izlemek, aşk romanı okumak ya da duygusal şarkılar dinlemek... Hiçbiri bu zor döneme uygun aktiviteler değildir. Sürekli depresif takılmak hiç kimseye fayda sağlamaz. Mümkünse yolda sadece eğlenceli, neşeli şarkılar dinleyip eve vardığınızda bilim kurgunun ya da aksiyonun dibine vurmalısınız. Dramatik diziler izleyip gözyaşı dökmektense bilgisayar oyunlarına sarmak çok daha iyi bir fikirdir.
Yeni birileriyle tanışmaya ve dışarı çıkmaya başladığınızda içinde bulunduğunuz cendereden de kurtuluyorsunuz demektir. Kendinizle ilgilenmek, güzelce giyinmek, beğenilmek "Haftasonu ne program yapsak?" diye düşünmek sandığınızdan da iyi gelir. Kalbinizi çalması için başkalarına şans vermek çoğu zaman işe yarar. Üstelik doğru kişiyi bulduğunuzda ilk iş, bunu en yakın arkadaşınızla paylaşmak isteyeceksiniz.
İlk günden aşkınızla arkadaşınız arasında seçim yapmanız kolay olmayabilir; ne de olsa gönül ferman dinlemez. Oysa yolun sonunda mutlaka kendi doğrunuzu bulursunuz. Arkadaşlıkta vefanın, aşkta ise dürüstlüğün önemini anlarsınız. Unutmayın, tüm bu fırtına durulduğunda, yaşadığınız tüm bocalamaları ancak hayal meyal hatırlayacaksınız. Kendinizi yemeğe verip aldığınız her bir kalori için kendinize kızacaksınız. Hayatın karşınıza çıkardığı bu tuhaf tecrübeyi hiç kimseye, ama en çok da kendinize haksızlık etmeden yaşamaya bakın.