Aşık edebiyatının usta ismi Aşık Veysel Şatıroğlu, her yıl olduğu gibi bu yılda ölüm yıl dönümünde unutulmadı. Halk ozanı Aşık Veysel, 49'uncu ölüm yıl dönümünde, Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan köyündeki mezarı başında anıldı. Aşık Veysel'in hayatı ve türkülerine dair bilinmeyenleri bir araya getirdik. Aşık Veysel'e hakkında merak edilenlere haberimizden ulaşabilirsiniz...
Veysel Şatıroğlu, bilinen adıyla Aşık Veysel 25 Ekim 1894 yılında Sivas'ın Şarkışla ilçesinde dünyaya geldi. Türk halk ozanı. Afşar boyunun Şatırlı obasına mensuptur. Halk ozanının Şatıroğlu'ndan önceki soyadı Ulu'dur. Annesi Gülizar, babası "Karaca" lakaplı Ahmet adında bir çiftçiydi. Veysel'in iki kız kardeşi, yörede yaygınlaşan çiçek hastalığına yakalanarak ölmüştür. Daha sonra Aşık Veysel de yedi yaşında aynı hastalıktan dolayı iki gözünü de kaybetmiştir. Aşık Veysel o yılları şöyle anlatır; "Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok seven Muhsine kadına göstermeye gitmiştim. Beni sevdi. O gün çamurlu bir gündü, eve dönerken ayağım kaydı ve düştüm. Bir daha kalkamadım. Çiçeğe yakalanmıştım... Çiçek zorlu geldi. Sol gözümde çiçek beyi çıktı. Sağ gözüme de, solun zorundan olacak, perde indi. O gün bugündür dünya başıma zindan."
Aşık Veysel'e babası, oyalanması için bir bağlama alır. Bu alınan bağlama ile Veysel, önce başka ozanların türkülerini çalmaya başladı. Aşık Veysel, şairler için düzenlenen bir gecede Sivas Maarif Müdürü olarak görev yapan Ahmet Kutsi Tecer ile tanıştı. Kutsi Bey tarafından verilen destek ile birçok ili dolaşmaya başlar.
Aşık geleneğinin son büyük temsilcilerinden olan Aşık Veysel, bir dönem yurdu dolaşarak Köy Enstitüleri'nde saz hocalığı yapmıştır. Aşık Veysel'e 1965 yılında özel kanunla maaş bağlandı. Aşık Veysel'in çocuklarından öğretmen olan Bahri Şatıroğlu, babasının yaşamını gün gün deftere almış ve pek çok çalışmaya kaynak kişi olarak katılmıştır. Ayrıca babasının saz ve söz geleneğini sürdürmektedir. Aşık Veysel, eserlerinde Türkçesi yalındır. Dili ustalıkla kullanır. Yaşama sevinciyle hüzün, iyimserlikle umutsuzluk şiirlerinde iç içedir. Doğa, toplumsal olaylar, din ve siyasete ince eleştiriler yönelttiği şiirleri de vardır. Şiirleri, Deyişler, Sazımdan Sesler, Dostlar Beni Hatırlasın isimli kitaplarında toplandı. 1973 yılında akciğer kanseri sonucunda öldü. Ölümünden sonra Bütün Şiirleri adıyla eserleri tekrar yayınlandı.
Aşık Veysel’in yaşadığı Sivrialan köyündeki evi 1982 yılında Kültür Bakanlığı tarafından müzeye dönüştürülmüştür. Bu müzede Aşık Veysel’in kişisel eşyaları, sazları, fotoğraflar bulunmaktadır. Aynı zamanda her yıl 16-21 Mart tarihleri arasında Şarkışla Sivrialan köyünde anma törenleri ve Aşıklar Bayramı düzenlenmektedir.
Anlatamam Derdimi
Arasam Seni Gül İlen
Atatürk'e Ağıt
Beni Hor Görme
Beş Günlük Dünya
Bir Kökte Uzamış
Birlik Destanı
Çiçekler
Cümle Alem Senindir
Derdimi Dökersem Derin Dereye
Dost Çevirmiş Yüzünü Benden
Dost Yolunda
Dostlar Beni Hatırlasın
Dün Gece Yar Eşiğinde
Dünya'ya Gelmemde Maksat
Esti Bahar Yeli
Gel Ey Âşık
Gonca Gülün Kokusuna
Gönül Sana Nasihatim
Gözyaşı Armağan
Güzelliğin On Para Etmez
Kahpe Felek
Kara Toprak
Kızılırmak Seni Seni
Küçük Dünyam
Murat
Ne Ötersin Dertli Dertli
Necip
Sazım
Seherin Vaktinde
Sekizinci Ayın Yirmi İkisi
Sen Bir Ceylan Olsan
Sen Varsın
Şu Geniş Dünya'ya
Uzun İnce Bir Yoldayım
Yaz Gelsin
Yıldız (Sivas Ellerinde)
Çırpınıp İçinde Döndüğüm Deniz