ANTALYA (İHA) - 2002 yılında Şırnak'ta bölücü terör örgütü PKK'ya yönelik operasyonda mayına basması sonucu sol bacağını kaybeden İngilizce öğretmeni Adem Püskül, 4 yıldır Ampute Futbol Milli Takımı kaptanlığını yapıyor. Milli takımda futbol oynadığını öğrenen insanların kendisini takdir ettiklerini ifade eden Püskül, "İnsanların bana bakış açısı acımaktan gurur duymaya dönüştü" dedi.
Dünya Ampute Futbol Şampiyonası'nın 12-20 Kasım tarihleri arasındaki turnuvaya katılan Ampute Futbol Milli Takımı hazırlıklarını sürdürüyor.
Türkiye Bedensel Engelliler Federasyonu çatısı altında oluşturulan 21 kişilik takımın 13'ü gazilerden, 8'i ise sivil engellilerden oluşuyor. Takımın 4 yıldır kaptanlığını yapan İngilizce öğretmenliği mezunu Adem Püskül, Türk Silahlı Kuvvetleri Rehabilitasyon Merkezi'nde tedavi gördüğü sırada böyle bir sporun varlığından haberdar olduklarını söyledi. Püskül, "Gazilerin rehabilitasyon hizmetine yardımcı olacağını düşündük. Yaptığımız araştırmalar ve girişimlerimiz sonucu bu sporu bir branş olarak kabul ettirdik" diye konuştu.
Daha önce futbola bir düşkünlüğü olduğunu fakat herkes gibi sporla amatör olarak ilgilendiğini ifade eden Püskül, profesyonel olarak başladığı futbol sayesinde bacağının yokluğunu hissetmediğini ifade etti.
Gazi olduktan sonra neler hissettiğini anlatan Püskül, sözlerine şöyle devam etti: "Normal akışında giden bir hayatın ritminde bir bozukluk meydana geliyor. Belli bir yaştan sonra ilk anda 'şimdi ne yapacağım' diye düşünüyorsunuz. Fakat aynı anda da insanın ufkunu aydınlatan bazı gelişmeler yaşanıyor. Futbolda benim için böyle oldu. İnsan kendini disiplin altına aldığı sürece engelli de olsa normal hayatına devam edebiliyor. Hiçbir zaman sağlık ve sosyal açıdan bir sıkıntı yaşamadım. İnsanların bana bakış açısı acımaktan gurur duymaya dönüştü. Böyle bir durumdayken milli takımda futbolcu olduğumu öğrenenler beni takdir ediyor."
7 ay önce evlendiğini, eşinin Mersin'de bir hastanede biyolog olarak çalıştığını anlatan Püskül, sözlerine şöyle devam etti: "Ben de gazi olduktan sonra Ankara'da Aselsan'da çalışmaya başladım. Evimizi Ankara'da kurduk ama o Mersin'de olduğu için bir türlü birleşemedik." Evlendiği kişinin, hayata bağlılığının bir getirisi olduğunu ifade eden Püskül, "Eşim, fiziksel anlamda bir engelli olmayan, eğitimli, modern bir insan. Benim de bir engelli olmadığımı kabul etti. Bu konuda eşime minnettarım" ifadelerini kullandı.
Türkiye'de çok sayıda engelli vatandaşın bulunduğunu hatırlatan Püskül, engellilere şöyle çağrıda bulundu: "Biz, toplumun acıdığı, bir kenara attığı engelli vatandaşlara spor yaptırmak istiyoruz. Bizi örnek alsınlar. Engellilerde çok iyi işler başarabilirler."