İngiltere'de yaşayan 28 yaşındaki Georgia Lambert sahip olduğu hastalık nedeniyle çocukluğundan itibaren büyük acılar çekiyor. Çok küçük yaşlardan beri doktora giden Geogia'nın çektiği ağrılar doktorlar tarafından görmezden gelinerek genç kadının sağlığında hiçbir problem olmadığı belirtiliyor. Yapılan müdahalelerin ardından Georgia'ya beyninin arkasının kafatasından sarktığı ve 'omuriliğinde sıvı dolu kistlere benzeyen bir şeye' sahip olduğu söylendi. Arnold-Chiari malformasyonu ve siringomyeli teşhisi kondu.
Her iki durum da genellikle doğumda teşhis ediliyor ve tespit edildiğinde sağlık uzmanları tarafından uygun şekilde izlenmesi gerekiyor. Acil, beyin, omurga ve boyun ameliyatı geçirmesinin üzerinden neredeyse on yıl geçen Georgia nihayet vücudu ve hayatıyla uzlaştığını söyledi. The Sun'a konuşan, şu anda Londra'daki The Times gazetesinde gazetecilik yapan Georgia, hatırladığı sürece acı içinde olduğunu söyledi. Dedi ki: "Çocukken çok fazla hastaneye girip çıktım, ama sonunda bunun dışında büyüdüm. Yaşadığım acının normal olmadığını biliyordum. Çoğu zaman insanlar bana inanmazlardı ve bu gerçek bir mücadeleydi." Georgia, okulda gerçekten vücut bilincine sahip olduğunu ve bir noktada bacaklarında iyileşmeyen lezyonlar geliştirdiğini açıkladı.
"Londra'da onu kapatacak bir makyaj aradım ve hiçbir şey işe yaramadı" dedi. Ayrıca şiddetli hipermobilitesi vardı ve okulda birkaç kez omzunun yerinden çıktığını hatırlıyordu. "Sürekli okuldaki ilk yardım odasında oturur, annemin beni alıp hastaneye götürmesini beklerdim. Yıllar boyunca, özel olarak bir dizi tedaviyi denediğini ve kendisinin, ailesinin istismar edildiğini söyledi. "Bu insanlar ne kadar çaresiz olduğumu görebiliyorlardı, ailemin sadece çocuklarına yardım etmek istediğini ve bundan faydalandıklarını görebiliyorlardı."
Birçok kişi onun 'acı çekmek için çok genç' olduğunu söyledi ve 17 yaşına geldiğinde yüzünün yan tarafında ateş ağrıları geliştirdiğini söyledi. Hatta sağlık görevlileri, ailesine onun sadece 'stresli bir genç kadın' olduğunu ve çocuk ve gençlerin ruh sağlığı servislerine taburcu edildiğini söyledi. Şans eseri, danışmanı stresinin fiziksel bir nedeni olduğunu fark etti ve annesine bir tarama talep etmesini söyledi.
Georgia, "Sonuçlar için haftalarca bekledikten sonra, doktorum iki koşulu telaffuz etmeye başlamadan önce nefes almak için durakladı. Daha sonra beynimin arkasının kafatasının dışında sarktığını ve bunun da omuriliğimde sıvı dolu kistlerin oluşmasına neden olduğunu açıkladı." 18. doğum gününden üç hafta sonra ameliyat oldu. "Garip geliyor ama çok heyecanlandım. Ağladım, delirmediğim için çok mutlu oldum. O zaman omuriliğim boşaltıldı." Ameliyattan sonra Georgia eski hayatına geri dönmek istedi, ancak bunun vücuduna ne kadar zarar vereceğini fark etmediğini itiraf ediyor. Yaşadığı kronik ağrılar ameliyattan sonra da devam etti.
"Ellerimde şiddetli titremeler, omurgamdaki kemik çıkıntıları ve tekrarlayan beyin sarkmaları gibi bir sürü sorunu halâ halletmem gerekiyor ama tekrar yürüyebiliyorum." Georgia, iyi günlerde yürüyüşe çıkabileceğini söyledi, ancak bazen bir fincan çay yapmak için mücadele ettiği günler olduğunu söyledi. Georgia, başkalarına yardım etme umuduyla kronik ağrıyı geçerli bir sakatlık olarak görmek için savaşmaya 'kararlı' olduğunu ve nihayetinde ağrının dilini değiştirdiğini söyledi.