İngiliz fotoğraf sanatçısı Jo Farrell, bir dönemin güzellik sembolü olan, lotus ayaklı Çin'li kadınları fotoğrafladı.
Geçmişte, küçük ayakları olan kadınların güzel olduğu algısı ve iyi bir eş bulma olasılıkları daha yüksekti.
Ayak bağlama işlemi kız çocuklarına 4 ila 6 yaş arasında yapılıyordu. Çünkü bu yaşlarda hala yumuşak olan kemikler kolayca kırılabiliyor ve şekillendirme işlemi daha zahmetsiz yapılıyordu. Yaşadıkları acılara rağmen geleneklere karşı çıkılamıyordu.
Kırılan ayak parmakları daha sonra ayağın altına, yani topuğa doğru yatırılarak ipek bezlerle sıkı sıkı sarılıyor.
Küçük yaşta kırılan ayak parmakları bir daha asla büyümüyor ve “lotus şekilli ayak” yıllar içinde, özel ayakkabısının içinde oluşuyor.
Yüzyıllardır ülkede statü ve zenginlik göstergesi olarak kabul edilen lotus ya da ayak bağlama adı verilen geleneğin son acı veren etkilerini bu kadınlar taşıyor.
Gelenek 1912 yılında büyük bir oranda ülkeden kaldırıldı, ancak kırsal köylerde 30 yıl daha devam etti.
'Kadınların toplum tarafından kabul edilmek ve sevilmek için böyle acılı bir işleme kendilerini zorlamak zorunda olduklarını hayal etmek zor,' diyor Jo Farrell.
Tartışmalı gelenek, 1000 yılı aşkın bir süredir Çin Tang Hanedanlığı'na kadar uzandı ve 17. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar süren Qing Hanedanlığı'nda zirveye ulaştı.
1912'de Çin Cumhuriyeti'nin kurulmasından sonra feodalizmle birlikte büyük oranda kaldırıldı. Ancak kırsal alanlarda bu gelenek 1940'lara kadar devam etti.