Çocuklarda bronkoskopi yapılmadan önce mutlaka bir anestezi uygulaması, çocuğu sakinleştirici bir ilaç tedavisi uygulaması yapılır.
Arkasından iki türlü bronkoskop kullanılabilir. Bunlardan bir tanesi rijit adı verilen, metal parçalı ve kıvrılmayan, direkt bir boru parçasıdır. Çocuğun başı geriye çevrilerek, yatay pozisyonda ağızdan içeriye sokup, ses tellerinin içerisinden geçirilerek akciğerin içi görülür. Ancak bu genellikle yabancı madde çıkarılması sırasında uygulanan bir yöntemdir.
İkinci yöntem ise fleksibl denilen yani kıvrılabilen ve eğilen fiber optik kabloyu içeren borunun sokulmasını gerektiren yöntemdir. Doğuştan nefes borusu hastalığı veya tekrarlayan akciğer hastalığının aydınlatılamamış nedeniyle çocuklarda uygulanır.
Tecrübeli ellerde zor bir yöntem değildir.
Çocuklarda bronkoskopi, eğer başka tanı yöntemleriyle teşhis edilemeyen bir hastalık varsa, bu hastalık tomografide veya MR denilen görüntüleme yöntemleriyle görülemiyorsa, nefes borusunu meydana getiren dokunun yüzeyinde veya içerisinde bir hastalık olduğu düşünülüyorsa yapılır.
Bronkoskopi cihazı, gözle görülmesi gereken hastalıkların tanısı için uygulanır.
Bronkoskopi, yabancı cisimlerin akciğere kaçtığı şüphe edilen çocuklarda uygulanır. Kronik akciğer hastalığı olup, nedeni aydınlatılamamış çocuklara da yapılır.
Ayrıca astım tedavisinin uygulanmakta olduğu durumlarda, etkin ilaç tedavisine rağmen cevap alınamıyorsa, başka bir tanıyı atlamamak için uygulanır.
Genellikle iyi bir merkezde yapılan bronkoskopi sonrası, çocuğun kendine gelmesi 1 saat civarında olur. Yatarak tedavisi gerekmez. Çok az sorunla karşılaşılan bir uygulama yöntemidir.
Akciğerin içerisindeki balgamları çekmek için sıvı verip tekrar geri çekilmişse, bundan sonra çok hafif bir ateş görülebilir. Genellikle 38 dereceyi geçmeyen bir ateştir.
Bazı çocuklarda nefes borusu hafif tahriş edilmişse, bronkoskopi uygulamasından sonra hafif nefes darlığı veya ses kısılması ortaya çıkabilir. Ancak bunlar saatler içerisinde geçici durumlardır.
Bronkoskopi uygulanırken çocuğun tam rahat ve anestezi almış olduğunu, ayrıca akciğerin havalanmasının tam olup olmadığına dikkat edilir.
Hastalarda genellikle vücut oksijeninin derecesini bize gösteren bir yöntem ile takip yapılır. Burada uygulanan diğer endoskopik yöntemlerden farklı olarak, ana hava alan organın içerisine bir aletle müdahale ettiğimiz için, hava yolu tıkanmıştır. Dolayısıyla bu sırada yeterince oksijen sağlanıp sağlanmadığından emin olunması gerekir.
Hastanın tam konfor içerisinde, acı çekmeden ve oksijen düzeyleri düşmeden yapıldığına emin olunan bir sonuç elde edilir. Sonrasında hastanın uyanması için bir ilaç daha uygulanır. Verilen sakinleştirici ilaçlar da olayı hatırlamamasına neden olur. Dolayısıyla bir çocuk için korkulu bir anı olarak kalmaz.
Nefes borusu olan herkese bronkoskopi uygulanabilir. Bir yaş sınırı yoktur. Nefes borusu çapıyla kısıtlıdır. Çünkü nefes borusuna giren aletlerin çapının 2 santimetreyi geçmemesi gerekir. Nefes borusunda darlık olanlarda yapılamayabilir, ancak yaş sınırlaması yoktur.
Yeni doğan bebeklerde zorlanabiliriz, ancak bebeğin prematüre olmaması kaydıyla bile nefes borusunu görmek mümkündür. Bronkoskopi uygulanamayacak bir çocuk grubu yoktur.