Tüm hayvanlar doğada kendini kamufle etme özelliğine sahiptir. Ancak bazıları ise bu işte tamamen ustadır. Bu ustalardan biriside baykuştur ve o istemedikçe onu görmeniz neredeyse imkansız!
Baykuşlar kendilerini ileri düzeyde kamufle edebilirler.
Baykuşlar tam bir sessizlik içinde avlanır. Bütün vücudu yumuşak ve ince tüylerle kaplıdır.
Baykuşlar tehlike anında ya da avları kendilerine yaklaşırken kamufle olurlar.
Bakalım baykuşların kamufle oldukları ve olmadıkları halleri hakkında siz neler düşüneceksiniz?
Başkuşların tüyleri, uçuş sırasında tabii bir susturucudur. Uçuş esnasında kanatlarının “pırpır” sesi duyulmaz.
Baykuşların iri gözleri, başlarının yanında değil önündedir. Aşırı büyüklükteki gözleri, göz oyuğunda hareket edemez.
Baykuşların gözleri araba farı gibi yuvalarında sabittir.Baykuşlar boynunu 270 derece çevirerek panaromik bir görüş sağlayarak çevresini kontrol edebilir.
Baykuşların görme ve işitme kabiliyetleri son derece hassastır. Çok az ışıkta avlarını yakalayabildikleri gibi, zifiri karanlıkta da işitme duyularıyla yerini tespit ederek yakalarlar.
Kulakları, en küçük hışırtıyı işitebilecek duyarlıktadır. Hassas kulaklarıyla, bir tohumun çiğnenişini ve hatta tam sessizlikte düşen iğnenin sesini bile işitebilirler.
Baykuşun geniş yüzü, nispeten sert ve kavisli tüylerle kaplıdır. Tüyler bir kepçe gibi sesleri toplar ve kulağa yansıtır.
Baykuş bu son derece küçük zaman aralığı içinde sesin geldiği yönü tayin eder. Baykuşların ilginç özelliklerinden biri de kulaklarının perdeli oluşudur. İstedikleri zaman açar, istediklerinde kaparlar