Dilbilgisinde durum veya hal adıyla bilinen ekler bulunur. Bunlar yönelme, ayrılma, belirtme ve bulunma olarak toplam dört gruptan meydana gelir. Bulunma durumu ekleri, birçok kişinin yazım hatası yaptığı eklerden biridir. İsmin "de" hali olarak da adlandırılan bu ekler, cümle içerisinde kullanıldığında cümleye yüklenecek manayı belirler.
Cümle içerisinde ismin görevini ve manasını ifade eden eklerdir. Adından da anlaşılacağı üzere ismin bulunduğu yeri veya eylemin tam olarak nereye yapıldığını gösterir. Bulunma durumu ekleri “-de, -da, -ta ve –te” şeklindedir. Bu ekleri cümle içerisinde bulmak oldukça kolaydır.
Bulunma durumu ekini bulmak için eyleme şu sorular sorulur:
Bu iki soru şekli sayesinde cümlede hangi sözcükte bulunma durumu eki olduğu ortaya çıkar. Bu hal ekleri özellikle “-de” ve “-da” bağlaçları ile çok sık karıştırılırken aralarında önemli farklar bulunmaktadır. Bağlaçlar kullanılan sözcükten ayrı bir şekilde yazılırken bulunma hal ekleri sözcüğe birleşik bir şekilde yazılır.
Bulunma durumu ekleri cümle içerisinde kullanılırken; özel isimler dışında birleşik bir şekilde yazılmaktadır. Örnek verecek olursak; “Eskişehir, Gaziantep, Balıkesir, Ahmet, Ayşe” gibi isimler özel isim olarak tanımlanır. Bu isimler ek aldıklarında “Eskişehir’de, Gaziantep’te, Balıkesir’de, Ahmet’te ve Ayşe’de” olarak kullanılır.
“On(da), biz(de), ben(de)” gibi kelimelerde ise bitişik yazma kuralı mevcuttur. Bunlar bulunma durumu eki almış isim örnekleri arasında yer alır. Eğer “onda” yerine “on da” veya “sende” yerine “sen de” şeklinde yazılırsa buradaki ekler bağlaç olarak kullanılmış olur.
Bulunma durumu ekleri çoğunlukla yer bildirme amacıyla zamir sözcüklerinin sonuna eklenmektedir. Aşağıda konu ile ilgili örnek cümleler mevcuttur.