Bazı adli sanatçıların, kendini vefat edenlerin yüzlerini yeniden kurmaya adamış profesyonellerin yetenekleri gerçekten etkileyici. Bu kez, özellikle adli sanatların aksine bilgisayar destekli bir yaklaşıma başvurmayan, bunun yerine ellerini kullanan bir profesyoneli ve yaptığı eserleri sizlere tanıtmak istiyoruz.
BİR ESERE 200 SAATTEN FAZLA HARCADIĞI OLUYOR
İnsan yüzlerinin rekonstrüksiyonunda uzmanlaşmış bir İsveçli arkeolog ve heykeltıraş olan Oscar Nilsson'a göre, her rekonstrüksiyona harcanan saat sayısı 200'e kadar çıkabilir. Tabii ki, Nilsson “korumak” için 3 boyutlu baskı kafatasını kullanıyor. Orijinal iskelet kazılarını baz alarak yüz özelliklerinin geri kalanını elle yapıyor.
'TÜM YÜZLER BENZERSİZ'
Nilsson, 1996 yılında O.D adlı bir şirket açtı. Şirket, dünyadaki müzelerle işbirliği yaparak arkeolojik kazılar sırasında mezarları keşfedilen insanların yüzlerini iyileştirmelerine yardımcı oldu. “İnsan yüzü beni etkilemekten asla vazgeçmeyen bir motif: temel yapının ve detaylardaki çeşitliliğin çeşitliliği sonsuz görünüyor. Ve yeniden yapılandırdığım tüm yüzler benzersiz. Hepsi bireyler” diyor. Kazılarda bulunan insanları yeniden canlandıran sanatçının eserlerinden bazılarını sizler için derledik. O kadar gerçekçiler ki heykel olduklarına inanmak cidden zor olabiliyor.
İŞTE O ESERLER...
2012 yılında, Peru'nun kuzey-batısında, kazılar sırasında bir Polonyalı arkeolojik grup tarafından bir mezar bulundu. Hint Wari kültürüne (daha sonra İnka İmparatorluğu) ait olan mezar, bilim adamları için gerçek bir keşifti, çünkü yağmalanmadı. Türbede, olağanüstü lükslüklerle gömülmüş, farklı yaşlardaki 58 soylu kadının kalıntıları bulundu.
Özellikle Huarmey Kraliçesi olarak adlandırılan bir kadın, diğerlerinden daha abartılı bir şekilde gömüldü. Mücevherat ve altın kulak fişekleri, gümüş kadehi, bakır tören baltası ve diğer şeylerin yanı sıra pahalı tekstiller gibi diğer lüksler arasında dinlenmeye bırakıldı. Bu zamanlarda, bir dokumayı yapmak için harcanan çaba nedeniyle tekstillerin altın ve gümüşten daha değerli olduğu düşünülüyordu. Dokuma bazen iki ila üç kuşak sürer.
Dikkatli bir incelemeden sonra, Huarmey Kraliçesi zamanının çoğunu oturarak geçirirken, üst bedenini büyük kullanım - dokumasına koyduğu ortaya çıktı. Aynı zamanda, bu kadının konudaki uzmanlığı için övgüyle övgüyle anlaşıldı, çünkü dinlenme yeri altından hazırlanmış dokuma araçlarıyla doluydu.
Bu kız 20 yaşında öldü. Göğsünde bir bebekle birlikte gömüldü. Muhtemelen, onun ölümüne zor doğum neden oldu. DNA çok iyi korunmamış, ancak o dönem keşfedilen diğer mezarlardan, Brighton'da (Birleşik Krallık) yaşayan insanların beyaz olmadığı söylenebilir. Onların ten rengi Kuzey Afrika'daki modern insanlara benziyordu.
Bunun, XI. Yüzyılda yaşayan Estrid Sigfastdotter olduğu varsayılmaktadır. Stockholm yakınlarında Taby'de yaşayan etkili ve zengin bir kadındı. Mezar alanında bulunan bir dizi runeston yaşamını ve ailesini anlatıyor.
Yaklaşık 80 yıl - O zamanlar için çok uzun bir ömür yaşadı. Bu, Viking Çağında yaşam beklentisinin sadece 35 yıl olmasına rağmen. Kadının görünümü, Bizans'ta ölen ilk kocasının onuruna kurulan runestone yakınında bulunan kalıntılar ile restore edilmiştir. Muhtemelen, Estrid, kendi topraklarının iyileştirilmesi, yolların ve köprülerin inşası ile ilgileniyordu.
VIII. Yüzyılda yaşayan İsviçre'den genç ve yakışıklı bir adam araştırmacılar tarafından Adelaziy Elbakhusom (Adelasius Ebalchus) olarak adlandırıldı. İskeleti yetersiz beslenme ve kronik enfeksiyonları gösterir. Ancak, bunun aksine, o zaman için nadir, sağlıklı, hatta ve güzel dişlere sahipti. Bu yüzden gülümsetildi.
Bir İsveç Viking olduğu iddia edilen adam, XI yüzyılın başında yaşadı. Viking görüntüsünün yeniden inşası için ilk kez, cildi, kılları, gözleri yeniden yaratmak için gerekli miktarda DNA toplamak mümkündü. Adam kızıl saçlı, mavi gözlü ve açık tenliydi. 45 yaşında öldü.
Bu bayan yaklaşık 45-50.000 yıl önce yaşadı. Kalıntıları 1848'de Cebelitarık'ta yapılan kazılarda keşfedildi.
Arkeolog Oscar Nilsson, Facebook'ta şöyle yazıyor: “Neandertal yüzünün şekillendiğini gördüğümde nihayet düşündüğüm ve uğraştığım bir şey hakkında birkaç kelime. Bu yüz nasıl“ insan ”olarak ortaya çıkmalı? Sonuçta Homo Sapiens değildiler. Avrupalılar, Neandertallerle% 2-4 oranında DNA paylaştığında son zamanlarda ortaya koydukları bir araştırma sonucu, yavruların verimli olamayacağı, yani bizim için çok fazla olması gerektiği sonucuna vardı. Neandertallerin imajının yıllar geçtikçe nasıl değiştiğini görmek ilginçtir: sarkık bir vahşilik olmaktan bizim için çok yetenekli bir yarışmacıya. Unutmaya değer, bu yeni görüntünün Avrupalıların Neandertallerle% 2-4 DNA paylaştığı içgörüsüyle örtüşüyor. ”
İskelet analizinden elde edilen adli kanıtlar kullanılarak inşa edilen yüz, yaklaşık 5.500 yıl önce doğan, 25 ila 40 yaşındaki ince bir erkeğe aittir.
Öldüğü zaman, yaklaşık 45 yaşındaydı. Kemikleri onun çok güçlü bir adam olduğunu gösteriyor. Kalıcı apseler nedeniyle, adam
üst çenenin bir parçası olduğu kadar çok diş de kaybetti. Bir sonraki enflamatuar süreçten ölmesi mümkündür. Ayrıca şiddet içeren davranışlardan kaynaklanan yaralanma izleri vardı. Belki de, bu adam yaşadığı sırada askerdi.
İsa, 7000 yıl önce, Avgi 18 yaşında bir kızdı. Modern Yunanistan'ın bugün olduğu yerde yaşadı ve toplumların teknolojik icatlar için ticaret yapmaya başladığı, tarım devrimini başlatan tarihi ana tanık oldu.
İsveç hükümdarı 1248'den 1 Ekim 1266'da ölümüne kadar İsveç'in Västergötland kentinde.
Kemikleri, yaklaşık 2.400 yıl önce yaşadığını ve iyi yaşadığını gösteriyor. Adam güçlü, sağlam ve sağlıklıydı, ancak o zamanki birçok insan gibi, 24-31 yaşlarında oldukça erken öldü. Bu kişi hoş özelliklere ve eşsiz bir diş yapısına sahipti. Ve katlanmış saçları, “Swabian düğümü” olarak adlandırılan, Cermen kabilelerinin saç stiliyle benzerlik gösteriyor.
Kalıntıları, ağır fiziksel emekle uğraşmakta zor bir hayat yaşadığını gösteriyor. 25-35 yaşlarında öldü. Kazı sırasında, çeşitli batıl inançları sembolize edebilen vücudun yakınında çiviler bulundu. Örneğin, o dönemin diğer ölüleri hakkında, çivilerin bulunduğu mezarlarda - çevre boyunca ve ortada bilgi vardır. Muhtemelen, insanlar bu şekilde, ölülerin ruhlarının onlara zulmetmesine izin vermeyeceklerine inanıyorlardı. Her ne kadar belki de, bu sadece tabutun istemeden kapatılmasının sonucudur.
“Sonunda, orta yaşlı orta yaşlı adamın İsveç ortasından yeniden inşası bitti. Her şeye rağmen ortaçağ olamayacağı ortaya çıktı.” C14 sonuçları 1470-1630 döneminde bir yerden olduğunu gösteriyor. Bununla birlikte, iskeletinin analizi, os-akromiale denilen, omzun kemiklerinde bir kusur olan longbow-shot'ların yoğun kullanımına açık bir bağlantıyla acı çektiğini göstermektedir! 1470-1540, longbowlar giderek 16. yüzyılın ortalarında kullanmak için modadan düştü. " - Diyor Arkeolog.
Bu kişinin iskeleti yetersiz beslenme ve demir eksikliği anemisi kanıtı gösterdi. Adam yaklaşık 25-35 yaşlarında öldü.