Okul korkusu, yoğun endişe ve korku nedeniyle çocuğun okula gitmek istememesidir. Baş ağrısı, karın ağrısı ve daha çok mide bulantılarıyla kendini gösterir. İlk başlarda aileler bunu fizyolojik bir rahatsızlık olduğunu düşünseler de, sonrasında bunun okula gitmek istememe davranışıyla ilintili bir davranış olduğu ortaya çıkar. Peki nedir bu korkuya sebep olan faktörler?
Psikomola Bireysel ve Kurumsal Danışmanlık Merkezi’nden Çocuk ve Ergen Psikoloğu Uzm. Psk. Reyhan Uzun, Anaokulu ve ilkokula yeni başlangıç yapacak olan çocuklarda daha çok ayrılma anksiyetesi olarak tanımlandığını ifade etti:
“Yani okula giderken anneden ayrılmanın vermiş olduğu tedirginlik, evden uzaklaşma çocukta korku yaratır. Kendini evin dışında ebeveynlerinden uzak tedirgin ve güvensiz hisseder. Şimdiye kadar ona bakım veren, aşırı koruyucu annesinin kolları altında büyüyen çocuk, bireyselleşme ve sosyalleşme konusunda sıkıntı yaşar.Aslında burada sadece çocuğun yaşamış olduğu korku değil, aynı zamanda annenin çocuğundan ayrılma anksiyetesi de tedavi sırasında çalışması gereken konular arasındadır.”
Uzm. Psk. Reyhan Uzun bir diğer sebebin de başarısızlık korkusu olduğunun altını çiziyor:
“Bir diğer sebepte çocuğun başarısızlık korkusudur. Ebeveynlerinin yüksek beklentisi, çocukta okulda başarısız olma endişesi yaratır, bu da okula gitmek istememe davranışını tetikler. Çocuklarının yeteneklerini aşan beklentilere sahip olan ailelerin çocuklarında, başarısız olma düşüncesi, çocukta kaygı yaratır. Başarısızlık değil, anne babasının beklentilerini karşılayamama durumudur çocukta kaygıyı oluşturan aslında. Bir diğer sebep de psikiyatrik rahatsızlıklardır; öğrenme güçlüğü, davranım bozukluğu, zeka geriliği, sosyal fobi, depresyon gibi.Bunun dışında aile içi iletişim problemleri, boşanma, kardeşin evde kalması, yeni bir kardeşin aileye katılması, ölüm-kaza-hastalıklar aynı şekilde okula gitmek istememe davranışını etkileyen faktörler arasındadır.”
NE YAPMAK GEREKİR?
Peki bu durumla baş etmede ailelere ne gibi görevler düşmektedir;
· Okula gitmek istemeyen çocuğunuza anlayışla yaklaşın ve bu durumun geçici olduğunu unutmayın.
· Çocuğunuzun okula gitmesi konusunda kararlı ve tutarlı olun. Bu tutarlılığı davranışlarınızla ve sözlerinizle destekleyin.
· Okul korkusunun çözümü çocuğunuz evdeyken değil, okula giderken aranmalıdır, evde geçen her gün okula dönüşü olumsuz etkiler. Dolayısıyla ‘Bir gün gitmese bir şey olmaz’ düşüncesini çocuk çok iyi kullanır ve bu durumu süreklilik halinde kullanmaya başlar.
· Katı ve anlayışsız tutum, çocuğu daha çok gerginleştirir ve huzursuzluğunu arttırır. Bu durumun bir şımarıklık değil, tedavi edilmesi gereken bir durum olduğu göz önünde bulundurulmalıdır.
· Çocuğun kaygıları dinlenmeli, duygu ve düşünceleri öğrenilmelidir.
· Okul fobisini, ortaya çıkardığını düşündüğünüz(ebeveynlerin evden uzaklaşması, yeni doğan kardeş, güvensizlik duygusu, anne babanın yeni boşanması vb.)sorunların çözümlenmesi için çocuğunuzu gözlemleyin. Dolayısıyla öncelikle bu faktörleri gözden geçirin ve çözümü için çalışın.
· Sınıf öğretmenleri ve okuldaki rehberlik öğretmenleri ile iletişim halinde olarak çocuğunuzun korkularını paylaşın. Onların gözlem ve düşüncelerini dinleyin. Çünkü okul korkusunda öğretmenlerle işbirliği, tedavinin büyük bir kısmını oluşturur.
· Çocuğunuzu rahatlatmak için onunla konuşun. Gerçekte onu rahatsız eden bir şeylerin varolup olmadığını öğrenin. Çocuğunuzla suçlayıcı ve yargılayıcı değil, onu anladığınızı belirten ‘ben’ diliyle konuşun.
· Bu durumun üstesinden gelebilmek için konuyla ilgili bir uzmana başvurun.