Psikolog Dr. Mesut Yalçın Güzel, saldırganlığın doğuştan herkeste bulunan bir içgüdü olduğunu ve herkesin potansiyel olarak saldırganlığı içinde taşıdığını ifade ederek, yetişkinlerin var olan saldırganlığı başka alanlara kanalize ederek bunu boşaltabildiğini, ancak çocukların bunu yapamadıklarını söyledi. Dr. Güzel, çocukların aşırı boyutlarda hırçınlaşabileceğini de kaydederek, "Çocuklar bunu öğrenmediği için açıkça saldırganlığını gösterebilir. Her çocuk isteğini bağırarak dile getirir. İstekleri yerine getirilmediğinde kendini oraya buraya atar. Sık sık anneye vurur. Kendine zarar verecek davranışları da hiç çekinmeden yapar. Öfke nöbetlerine kapılır. Evdeki eşyalara zarar verir. Bazen etrafındaki çocukulara ya da yetişkinlere de saldırır. Evdeki veya sokaktaki hayvanlara saldırır ve onlara eziyet eder" dedi.
Anne babanın birbirleriyle tartışmalarının, kavga etmelerinin, babanın veya annenin saldırganca tutumunun ve çocuğun da bunu taklit ederek öğrenmesinin saldırganlığın nedenleri arasında gösterilebileceğini belirten Dr. Güzel, "Bunların yanısıra çocukta varolan mevcut enerjinin boşaltılmasına izin vermeme ve engelleme, çocuğun çabalarını görmemezlikten gelme veya yok sayma, sıklıkla eleştirme, azarlama, anne babanın çocuk ile yeterince ilgilenmemesi, anne babanın çocuğa karşı tutarsız bir tutum sergilemesi, çocuğu ilgi duyduğu şeylerden mahrum etme ve engelleme (oyun oynamasına, koşmasına veya hareket etmesine izin vermeme), sık sık çocuğu şiddete maruz bırakma, anne babanın da sinirlenince evdeki eşyaları fırlatması ve saldırganca tavır sergilemesi, evde sık sık kavga sahnelerinin yer aldığı filmler seyredilmesi ve bu filmleri övücü sözler söyleme, anne babanın çocuklarını haklarını koruyan ve kendini ezdirmeyen bir çocuk olması amacıyla gereğinden fazla disiplin uygulaması, saldırganlığa neden olarak gösterilebilir" diye konuştu.
"SORUMLULUK BİLİNCİNİN AŞILANMASI SALDIRGANLIĞI AZALTIR" Psikolog Dr. Mesut Yalçın Güzel, çocuklarda saldırganlığın önlenmesi için anne ve babalara büyük görevler düştüğünü kaydederek, şu tavsiyelerde bulundu:
"Çocuğun sahip olduğu enerjinin uygun alanlarda boşaltılması sağlanmalıdır. Oyun oynama, yüzme, futbol, basketbol, veleybol, tenis, bisiklete binme gibi sportif etkinlikler çocuğu rahatlatabilir. Çocuğun saldırgan davranışları karşısında ortak bir tavır sergilenmelidir. Anne babanın saldırgan veya saldırgan diye nitelendirilebilecek davranışlarını gözden geçirmesi ve bunları kontrol altına alması gerekir. Saldırganlık deyince sadece fiziksel değil, sözlü saldırganlığın da önlenmesi gerekir. Çocuğa hakaret etmenin, bağırıp çağırmanın da bir tür saldırganlık olduğu unutulmamalıdır. Çocuğa ceza vererek, dayak atarak, korkutarak, tehdit ederek saldırganlığın düzeltilemeyeceği bilinmelidir. Aksine, çocuk daha saldırgan hale getirilebilir. Çocuğun ihtiyacı olan ilgi, sevgi, destek ve güvenin karşılanması çok önemlidir. Anne babaların bu konuda dikkatli olmaları gerekir.
Çocukla işbirliği yapılmalı, evde görev ve sorumluluk alması sağlanmalıdır. Özellikle zarar verdiği şeylerin korunmasının sorumluluğu ona verilmelidir. Çocuğun tek başına oynaması yerine mümkün olduğunca arkadaş grubu ile oynaması teşvik edilmelidir. Çocuklar sinirliyken onlarla tartışılmamalı, inatlaşma yoluna gidilmemelidir. Çocuğun sakinleştiğinden emin olduktan sonra konuşma ve uzlaşma yoluna gidilmelidir. Saldırgan çocukla ilgilenmemek, umursamamak veya yok saymak çözüm değildir. Kesinlikle taviz verilmemeli, bu tür olumsuz davranışları ortadan kaldıracak yöntemler belirlenmelidir. Çocuğa kendini koruması ve haklarını savunması öğretilirken, başkalarına da zarar vermemesi gerektiği hatırlatılmalı ve mutlaka bir uzmandan yardım alınmalıdır."
TRABZON (İHA)