Bu cümleleri çok duydunuz, değil mi? Önceleri resme dikkatle bakıyordunuz, ''Şu kırmızılar galiba benim, aşağıdaki mavi-yeşil de babası olsa gerek'' diye tahminler yürütüyordunuz. Sonradan sonradan çocuğunuzun resim kabiliyeti ilerledi tabii, velhasıl sizin ayrıntılara dikkat kesilesiniz kalmadı.
Halbuki çocuğunuzun resimlerinde öyle ayrıntılar, psikolojisine, mutluluklarına, korkularına dair öyle ipuçları gizli ki! Doktor Martin T. Stein'ın Parents Magazine'e yazdığı makalede bu resimlerle ilgili harika detaylar mevcut. Örneğin;
Dr. Stein'ın makalesinde paylaştığı ilk çocuk resmi bu... Bu resmi çizen 11 yaşındaki kız çocuğu, doğduğundan beri yalnızca annesiyle yaşayan, babasını görmemiş, kardeşleri olmayan bir çocuk. Derslerinde başarılı, arkadaşlarıyla arası iyi, sosyal bir sıkıntısı yok gibi, tek bir şey dışında: Bu kız, arkadaşlarının evlerine oyun oynamaya gitmekten pek haz etmiyor, arkadaşlarını her seferinde kendi evinde ağırlamak istiyor.
Bundan endişelenen anne kızını Dr. Stein'a götürüyor, Dr. Stein çocuktan bir resim çizmesini istiyor. Çocuğun çizdiği resim ilk bakışta son derece mutlu, annesiyle yanyana, balonlarıyla birlikte harika bir aile tablosu, değil mi?
Tek bir ayrıntı var: Balonların iplerine dikkat ettiniz mi? Tüm balonların kızın elinde olduğunu, ancak kızın da sağ eliyle annesinin sol eline bağlı olduğunu farkettiniz mi? :) Bu bağ; annenin aslında kızının bireysel gelişimini engellediğini, onu kendisine çok bağlı, çok bağımlı yetiştirdiğini gösteriyor...
İkinci resmimiz 5 yaşında bir kız çocuğundan. Seanslardan birinde kızdan ailesinin resmini çizmesini isteyen doktor, bununla karşılaşıyor... Soldan sağa; anne, evin köpeği, baba, kız ve erkek kardeş. Ayrıntı ne mi?
Kız kendi çizdiği resimde annesinden de, babasından da daha büyük boyutlarda :) Resimdeki bu ayrıntı, kızın özsaygısının çok iyi durumda olduğunu gösteriyor. Bir başka ayrıntı da kızın kendisini babası ve erkek kardeşinin arasında resmetmiş olması. Çocuklar 4-6 yaş arasında cinsel kimliklerini kazanırlar, bu süreçte erkek çocuklar kendilerini annelerine, kız çocuklarıysa babalarına daha yakın hissederler. Bu ayrıntı tam da bunu sergiliyor.
Bu resmi çizen 7 yaşındaki kız çocuğu, yakın zamanda büyükbabasının cenazesine gitmiş... Bu cenazeden çok etkilenmiş olmalı ki; doktor aile portresini çizmesini istediğinde çocuk bu sahneyi resmediyor.
Çizimlerin yüzündeki üzgün ifadeler ile büyükler ve çocukların boyutlarının gerçeğe uygun olması, kız çocuğunun görsel zekasının gelişmiş olduğunun bir kanıtı. Aile üyelerinin birbirine çok yakın resmedilmiş olması ise, üzgün anlarda dahi aile bireylerinin birbirine çok bağlı olduğunu düşündüğünü gösteriyor.
Kaynak: Parents.com