Depremin üzerinden 3 yıl geçmesine rağmen şehirde hiçbir şeyin değişmediğini, toz- toprak içinde yaşadıklarını, bir de buna oturdukları prefabriklerdeki lağım sularının eklendiğini belirten Hayrullah Hayrat (62) isimli depremzede, "Ben Yeni Camii semtindeki evimin enkazından kurtarıldım. Oğlum ve gelinim depremde yıkılan 4 katlı evimizin enkazı altında hayatını kaybederken, ben sağ olarak çıktım. Fakat şimdi keşke ben de ölseydim diyorum. Çünkü prefabriklerde sorunlarımız artarak devam ediyor. Konutlarımızı lağım suları basıyor. Çoluk çocuğumuz hastalanıyor. Geceleri ise kurbağalardan uyuyamaz hale geldik. Ancak yetkililer bizi prefabriklere yerleştirdikten sonra bir daha gelip de sorunumuz olup olmadığını sormadılar. Keşke depremde ölseydik de bugünleri görmeseydik" şeklinde konuştu.
Adapazarı Eski Garajlar mevkiinde oturduğu ev depremde yıkılan ve 3.5 yaşındaki oğlu Yakup ile saatler sonrasında yıkıntıların arasından kurtarılan 32 yaşındaki Yıldız Çuktar da "O gece eşim Kemal Çuktar çalıştığı için biz oğlumla evde yalnızdık. Depremde evimiz yıkıldı ve ben oğlum Yakup ile saatler sonra kurtarıldım. Şimdi Dernekkırı prefabriklerinde sıkıntı içinde yaşıyorum. Bazen böyle yaşayacağıma keşke ölseydim diyorum" dedi.