Eric Guth
BBC Travel
Alaska'daki Juneau Buzul Bölgesi 4000 km karelik bir alanı kaplayarak batı yarıküresindeki yedinci en büyük buzulları oluşturuyor. Buraya yıllık kar yağışı 35 metreyi buluyor. Soğuk ve yükseklik karın yazın da erimesini engelliyor.
Fakat bölgede ziyaret edilebilecek en iyi yer Mendenhall Buzulu. 2005'ten bu yana buzullar her yıl 35 metre kadar geriliyor. Bu 50 yıl önceki rakamların iki katı.
2006'da Mendenhall'a ilk gittiğimde buzulların 12 mil boyunca ayaklarımın altında uzayıp gitmesini hayranlıkla izleyeceğimi, derin girintilerden kaçınarak üzerinde yürüyeceğimi hayal etmiştim. Fakat buzulun başlangıcı daha çok ilgimi çekmiş, buzulun batısından eriyen suların açtığı oyuk dikkatimi cezbetmişti.
Su yolunu takip edip buzulun altına girdiğinizde beklenmedik bir şekilde olağanüstü bir maviyle karşılaşıyorsunuz. Burası akan suyun yarattığı bir mağara. Buzula doğru akan suları takip ettiğinizde böylesi mağaralarla karşılaşıyorsunuz.
Bir fotoğrafçı ve artık buzullarla ilgili ders veren bir insan olarak bu ilk mağara hayatımı değiştirdi. Mavinin parlaklığı ve farklı tonlarına şaşakalıp fotoğraflarda hakkını vererek bu güzelliği nasıl yansıtacağımı düşünmeye başladım.
Ölçü olarak kullanılabilecek başka bir insan olmadan mağaranın büyüklüğünü anlamak zor olacaktı. Bu nedenle makinemde 20 saniyelik otomatik çekim ayarını kurup kadraja girdim.
Buzul mağaraları buz mağaralardan bir yönüyle ayrılır. Buz mağaraları yalıtım işlevi gören tek parça kayalardan oluşur. Böylece içerideki buz hiç erimez. Buzul mağarası ise su akıntısı yüzünden buzulların içinde oluşan oyuklardır. Bu nedenle kısa ömürlü ve aydan aya değişken olur, her dönem fotoğraflarda farklı büyüklükte ve farklı renklerde görülürler.
Temmuz 2013'te gittiğimde daha önceki beş ziyaretimde görmediğim bir şey fark ettim. Buzların içinde donmuş minik sinekler vardı. Bunlar muhtemelen yaz aylarında kuşlara av olmamak için buzul mağaralarda üreyen sinek türleriydi.
Sıcak yaz aylarında Mendenhall Buzullarının yüzeyinde Karayip mavisi erimiş buz sularının yarattığı göletler oluşur. Farklı dönemlerde farklı büyüklükte olur bu göller.
Buzullar yerçekimi nedeniyle sürekli aşağı doğru kaydığı için değişen koşullarda yarıklar açılır kapanır üzerinde. Su girişi kapatıldığında böylesi bir yarık birkaç saat içinde dolup donar. Yerin eğimi biraz değişse bu kez de suyun açtığı oyuklar hızla derinleşebilir.
Suyun aktığı yöne göre, oluşan havuz buzulun kenarını oyabilir ya da derinlere iner. Su akıp süzüldükçe buzda helezonlar oluşturur. Yel değirmeni adı verilen ve yüzeyden görülmeyen bu su sütunları buzullar açısından önemlidir.
Buzulların güzelliği ve çeşitliliği her türden ziyaretçiyi çeker. Bazıları derinlere inmeye bile hazırdır. Juneau bölgesi sakinlerinden Alan Gordon, Mendenhall Buzulunun derinliklerine defalarca inmiş ve ilginç belgeseller çekmiş.
Bu makalenin İngilizce aslını BBC Earth'te okuyabilirsiniz.
Dergideki diğer makalelere buradan ulaşabilirsiniz.