Dışarı sözcüğü gerek günlük konuşmalarda gerekse yazışmalarda sıklıkla karşımıza çıkmaktadır. Bu sözcük Eski Türkçe bir kelimedir. Eski Türkçe dış anlamında kullanılan “tāş” kelimesinden +gArU son ekiyle türetilen "taşġaru" kelimesinden evrilmiştir. Türk Dil Kurumuna göre dışarı sözcüğünün birden fazla manası mevcuttur. Bu manalar şu şekildedir:
Ayrıca dışarı sözcüğünün içerisinde geçtiği "gözü dışarıda", "dışarıdan evlenme" gibi birleşik kelimeler ve "dışarı çıkmak", "dışarı vurmak", "dışarı atmak" gibi dilimizde kalıplaşmış deyim ve atasözleri de mevcuttur.
Dışarı sözcüğü dilimizde çok sık kullanılan sözcükler arasındadır. Cümle içerisinde çoğunlukla isim görevinde kullanılsa da bazı durumlarda zarf görevini de üstlenir. Dışarı sözcüğünün anlam yönünden zıddı belirten yalnızca bir sözcük mevcuttur. Dışarı kelimesinin zıt anlamı olan bir sözcük vardır. Dışarının zıt anlamlısı olan sözcük:
İçeri sözcüğü dışarı kelimesinin "dış çevre, dış yer, hariç" anlamı bakımından tam aksini ifade eder. İki kelimenin manası birbiriyle ters bağlantılı ilişki içerisinde olduğunda zıt anlamlı olarak kabul edilir. Dışarı sözcüğü nasıl ki dış tarafı belirtiyorsa içeri sözcüğü de tam aksini yani iç kısmı belirtmek için kullanılır.
Dışarı sözcüğü ve karşıt anlamlısı olan sözcük cümle içerisinde birbirinin zıt anlamlısı olarak kullanılabilmektedir. Dışarı zıt anlamlısı olan sözcükle ilgili bazı örnek cümleler kurmamız gerekirse: