Dolandırıldığını iddia eden kadın girişimci yardım bekliyor

Samsun’da kurduğu mantar üretim tesisi işinde dolandırıldığını iddia eden kadın girişimci yardım bekliyor.37 yaşındaki kadın girişimci Ayşe Geçer, 2017 yılında İlkadım ilçesi Çivril Mahallesi’nde borçlanarak 2 adet mantar üretim tesisi açtı.

Samsun’da kurduğu mantar üretim tesisi işinde dolandırıldığını iddia eden kadın girişimci yardım bekliyor.
37 yaşındaki kadın girişimci Ayşe Geçer, 2017 yılında İlkadım ilçesi Çivril Mahallesi’nde borçlanarak 2 adet mantar üretim tesisi açtı. İddiaya göre, tesislerin bir kısmını yeğeninin üzerine yapan kadın, daha sonra anlaşmazlık yaşamaya başladı. Anlaşmazlığın ardından yeğeninin, tesisleri elinden aldığını ileri süren Ayşe Geçer, kendisine yaklaşık 100 bin lira da borç kaldığını söyledi. Mantar tesislerini boşaltmak zorunda kalan Geçer, yeniden üretim yapmak için yardım bekliyor.

Reklam
Reklam

“Tesislerimi elimden aldı”
2017 yılında kültür mantarı üretmeye karar verdiğini ifade eden Ayşe Geçer, “O zamanlar ‘Genç Çiftçi’ projesinden yararlanmak istedim ancak eşimin sigortası olduğu için yararlanamadım. Bu sefer borç yapıp ipotek edip kültür mantarı yaptığım bu tesisleri açtım. Yanımda işi olmayan ablamın oğlu yaşıyordu. İşletmeyle ilgili bazı evrakları ablamın oğlunun üzerine yaptık. İlk üretimi yaptıktan sonra bu işte para olduğunu gören ablamın oğlu benden para talep etti. Sonraları aramızda anlaşmazlık çıktı. Biz de onunla bütün bağlarımızı kopardık. Bunun sonucunda ‘buraların hepsi benim’ dedi ve tesisimi elimden aldı. Ben bu tesisi kiralamıştım. Hiçbir kirayı ödememiş. Halbuki bu işletmeyi benim borçlanarak yaptığımı biliyordu. Sonra bu kişiye ulaşamadık ve tesisleri bırakıp kaçtı” dedi.

“Bana bir yardım eli uzatılsın”
Tesislerini geri aldığını ancak şu anda üretim yapacak maddi imkanının olmadığını kaydeden Geçer, şunları kaydetti: “Gitmediğim hiçbir kapı kalmadı. Tarım ve Orman Bakanlığımızın projelerini görünce ağlıyorum. Hırslanıyorum. Ama imkanım kalmadı benim. Devletimizden yardım bekliyorum. Yaklaşık 1 yıl kadar ben evimden çıkamadım. Depresyona girdim. Devlet büyüklerimizin bana el uzatmasını istiyorum. Çünkü benim bütün gelirim bu tesisler. Bir yere girip çalışarak ben asla borcumu ödeyemem. Borçlarım 100 bin liraya kadar ulaştı. Lütfen bana bir el uzatılsın. Sesimi duysunlar. Bir şeyleri çabalayıp başarmak için çok uğraştım ama hayal kırıklığı yaşadık. Yeniden üretim yapıp borçlarımı kapatmak istiyorum. Bana yapılacak yardımı da geri ödemeli istiyorum.”

Reklam
Reklam