Aslında daha okulların kapanmasıyla birlikte heyecan başladı. Heyecanla birlikte biraz telaş. Şimdi çocuklar ne yapacaklar? Hangi yaştan olursa olsun çocukların tatillerini en iyi şekilde nasıl geçireceğiyle ilgili bir çok yazı yazıldı, tavsiye ve alternatifler sıralandı. Ben yine koçluk yaklaşımının faklılığıyla, bu konuda da çocuğa değil anne babaya odaklanmak istiyorum. Özellikle tatil zamanlarının anne babalar için çok önemli olduğunu; hem kendi ebeveynliklerini gözden geçirmek hem de çocuklarını daha iyi gözlemlemek ve anlayabilmek için birçok fırsat sunduğunu düşünüyorum.
Bu çerçevede, anne babaların neler yapabileceğini özetleyip bir yazıya nasıl dökeceğimi düşünürken aklıma daha önce de farklı yerlerde kullandığım çok hoşuma giden bir yazı geldi. Amerikan Parents dergisinde Mary Mohler imzalı yer alan “Anneme notlar”adlı yazı.
Mohler diyor ki “Çocuğunuza hep birşeyler öğretmeye çalışıyorsunuz ama bakın onun da size söyleyecek birkaç bilgece sözü var.”
Ben bu yazıda yer alan notlara biraz eklemeler de yapıp, tatil ödevi haline dönüştürerek size vermek istiyorum ey anne babalar. Evet sadece çocuklar ödev yapmayacak bu yaz; sizler de yapacaksınız! Hatta şöyle bir önerim de var; bunları sanki çocuğunuz gerçekten size yazmış gibi küçük post-it’lere yazıp evin belli yerlerine yapıştırın. Tatile gittiğinizde; okuduğunuz kitaba, gittiğiniz yerin aynasına bile yapıştırabilirsiniz. Her gün bunlardan bir tanesi üzerinde düşünüp; “bu konuda daha iyi nasıl olabilirim?” diye kendinize eylemler çıkarabilirsiniz.
Çocuklar tatili en iyi şekilde geçirsin, hem dinlensin, eğlensin; hem kendini geliştirmeye devam etsin diyorsunuz. Siz neden aynısını yapmayasınız? Üstelik çok güzel bir örnek de oluşturursunuz çocuklarınıza…
İşte ödevinizin başlıklarını oluşturan çocuğunuzun size yazdığı notlar:
Dağınıklık yüzünden çılgına dönme artık!
Toparlanmak ve temizlenmek için her zaman vakit buluruz. Ama hayatımızda kaç kez dağınıklık yaratan oyunlar oynadık seninle hiç düşündün mü?
Beni her zaman sev lütfen!
Çok yaramazlık yaptığım zamanlarda (ya da seninle çatıştığım zamanlarda) bile. Yaramazlık yapacak yaşta sadece bir kez olacağım, o da çabucak geçecek zaten.
Sabırlı ol!
Yaptığım her şeyin bir açıklaması var aslında ama bunları sana yeterince anlatamıyorum.
Bırak ben yapayım.
Biliyorum sen kesinlikle çok daha hızlı ve iyi şekilde yaparsın ama bazen öğrenmek için en iyi yol denemektir.
Benden bu kadar çok şey bekleme.
Benden istediklerini yapıp seni mutlu etmek istiyorum ama hala küçüğüm, bir yetişkin değilim unutma! (Aslında sen de beklentilerini bir gözden geçirsen fena olmaz!)
Sinirli olduğumda, kendimi kaybettiğimde benim mantıklı olmamı bekleme!
Emin ol böyle zamanlarda kendi bağrmam yüzünden başka hiç birşey duymuyorum.
Verdiğin sözleri tut!
Bu herşeyden önemli. Büyüdüğüm zaman böyle olmamı istiyorsan, birbirimize güvenmemiz lazım değil mi?
Mükemmel olmaya çalışma ve benim de böyle düşünmemi isteme!
Çünkü hata yaptığımda yalnız olmadığımı bilmek beni rahatlatır. Demek ki annem de hata yapabilir derim…
Sınırlarım olsun!
Ben aslında onlar içinde rahat ediyorum yoksa bir kutu şeker veya bisküviyi zaten yiyemem ama seni denemek istiyorum. Ya da kendim bu işten nasıl kurtulurum onu görmek istiyorum.
Seni seviyorum!
Çünkü sen annemsin. Sen de beni seviyorsun değil mi? Bazen bunu yeterince göstermiyorsun!
Bunlara istediğiniz kadar not eklemek serbest! Bireysel konulara yer vermek hatta çocuğunuzdan size not yazmasını istemek bile mümkün.
Haydi iş başına o halde. Ne olursa olsun tatilin ve ebeveynliğin keyfini çıkarmayı da son bir not olarak unutmayın lütfen.
İyi tatiller…