Çocuklarımızın kibar, anlayışlı, saygılı, sorumluluk sahibi, söz dinleyen, doğru davranışlar sergileyen minikler olmasını hepimiz istiyoruz.
Bunun gerçekleşmesi için bizim üzerimize neler düşüyor?
Acaba biz onlara doğru rehberlik edip, örnek olabiliyor muyuz?
Neler yapabiliriz bir bakalım...
•Çocuklar sürekli çekimde olan birer kamera gibidir, çevrelerinde gördükleri her davranışı gözlemler, her konuşmayı zihinlerine yerleştirirler. Biz ne kadar çok teşekkür edersek, hata yaptığımızda özür dilemekten çekinmezsek, bir şey isterken lütfen dersek, güzel kelimelerle konuşursak, kızgınlıklarımızı kontrol etmeyi başarırsak, onlar da bizden gördükleri bu davranışları aynı ölçüde kendi yaşamlarında sergilerler. Dikkat etmeye başladığınız da kızgınlığını, sevincini tıpkı sizin gibi yansıttığını görebilirsiniz, bu nedenle önce bizler doğru davranışlar sergileyerek onlara rol model olmalıyız.
•Çocuklarımızın her istediğini yapmak bizi muhteşem ebeveynler yapmaz bunu hepimiz biliyoruz. Onlara "hayır" dediğimizde bunu anlayabilmeleri için tutarlı olmamız çok önemli. Sonunda evet diyeceğimiz bir şeye öncesinde hayır demek çocuklarımızdaki ısrarcılık ve inatçılığı körükler. Oysaki mantıklı açıklamalarla isteğinin olamayacağını anlatıp bunu kararlılıkla sürdürürsek yavaş yavaş anlayışlı olmaya başlayacaklardır.
Çocuklar sürekli bizim sınırlarımızı zorlarlar "şu kadar bağırıp ağlarsam istediğimi elde edebilirmiyim acaba" diye muzip düşünceler içinde olmaları çocukluktandır işte :) biz erken pes eder ortalığı yıkmaya başladığında hemen isteğini gerçekleştirirsek onu isteklerini bağırıp ağlayarak söyleme alışkanlığından asla vazgeçiremeyiz. "Baştan hayır dedim sana ama ağlayıp, kendini yerlere atınca istediğini yapıyorum."mesajını vererek aslında ona bu davranışı biz öğretmiş oluruz. Tüm isyankarlığa rağmen tutarlı ve kararlı olursak istenmeyen bu davranışlardan kurtulmayı başarırız.
•Çocuklarımzın da bir birey olduğunu, sevgiden güç almalarının yanı sıra saygıyı da hak ettiklerini hep hatırlamalıyız. Biz onun odasına girerken izin alırsak, o da bizim odamıza girerken izin alacaktır, biz onun sözünü kesmeden göz teması kurarak ilgiyle dinlersek, o da bizim söylediklerimizi saygıyla dinleyecektir. Biz kendimizden büyüklere nasıl hitap edip, nasıl davranırsak, onlar da bizden öğrendikleri gibi saygılı bir konuşma ve beden dili kullanacaklardır.
•Çocuklarımıza bazı sorumluluklar vermemiz, onların özgüvenini geliştirip, bu sayede her alanda deneyim kazanmaya istekli olmalarını sağlar. Çocukların yemek masasına ekmek sepetini götürmek, kirli kıyafetlerini çamaşır sepetine koymak,yatağını düzenlemek, pijamalarını katlamak, ödevlerini uygun sürede bitirebilmek, oyuncaklarını toplamak gibi basit sorumlulukların üstesinden başarıyla gelmesi onlara kendini önemli hissettirecektir. Başarılı bir şekilde gerçekleştirdiği her görevinden sonra onu takdir etmeniz, yüreklendirmeniz, güzel sözler söylemeniz, bu davranışların kalıcı olmasını ve ilerleyen yaşlarda da yaşına uygun sorumlulukların üstesinden gelmeyi başarmasını sağlayacaktır.
•Çocuklarımıza ilgi gösterdiğimiz zamanları doğru seçmeliyiz. Yemek yemediğinde başında bekleyip onunla ilgilenirsek eğer, ilgiye ihtiyaç duyduğunda yemek yemeyi reddedecektir. Unutmayın ki bazen kızgınlıklarınız, sesinizi yükseltmeniz bile çocuklara o beklediği ilgiyi gördüğünü düşündürür. Çocuklardan beklediğiniz doğru davranışlar karşısında söylediğiniz güzel sözler, gösterdiğiniz ilgi onu güzel davranışlara yönlendirecektir. Yemeğini yemediğinde başında beklemek yerine, yemeğini bitirdiğinde onunla küçük bir oyun oynayarak kaliteli vakit geçirmeniz daha doğru olacaktır.
•Biraz dikkat ve özenle pek çok sorunu çözümleyebiliriz, yeter ki emek harcayalım, zaman ayıralım, sabırlı ve kararlı olalım, onların örnek alabileceği doğru modeller olalım, YES WE CAN :)
Sevgiyle Kalın, Ayşe Öğretmen