El Emeği Yorgancılık Yok Oluyor

Bin bir emekle rengarenk kumaşlara ilmek ilmek işlenerek hazırlanan yorganlar ve yorgancılık sanatı tarih olma ile karşı karşıya. Yorgancılar, esnaflığın ‘zor zanaat’ olmaya başladığını belirterek, “Küçük esnaf para kazanamadığı için çırak da yetiştiremiyor. Mesleği devredecek eleman sıkıntısı yaşadığımız için el işi sanatkarlık yok olma ile karşı karşıya” diyor.

Endüstriyel üretim olan hazır yorganlar karşısında tutunamayan yorgancılar, artık sadece çeyizlik üretim yaptıklarını kaydettiler. Vergilerin de yüksek oluşunun yorgancılığı bitirdiğini söyleyen Ödemişli yorgancı Şeref Öner, pazara kazanamadıkları için mesleği devredecek yeni çıraklar da bulamadıklarını söylediler.

Ödemiş’te sayıları giderek azalan yorgancılar çırak bulamamanın yanı sıra yasal mevzuatın da toptan satış yapmalarına izin vermediğini belirterek, hükümetin zanaatkarı koruması gerektiğini dile getirdiler.

Yorgancılık mesleğinin kaybolan meslekler arasında olduğunu söyleyen Şeref Öner, “Mesleğimizin geleceği yok. Çünkü meslekte çalışan eleman kalmadı. Yorgan eskiden beri büyük bir ihtiyaç ama artık makine yorganları daha ilgi görüyor" diye konuştu.

"SAĞLIĞINI DÜŞÜNEN YORGAN DİKTİRİYOR"

Yün ve pamukluya eskisi gibi rağbet gösterilmediğini belirten Önder Bozkurt da, “İnsanlar hazır elyaf yorganlara, fabrikasyon ve daha ucuza geldiği için daha çok ilgi gösteriyor. Elyaf kumaş daha pahalı olmasına rağmen vatandaşlar bu kumaşları tercih ediyor. Pamuk ve yün eski önemini kaybetmiş durumda, ancak sağlık açısından düşünüldüğünde yün ve pamuklu yorganlara hala rağbet var” dedi.

Yasal vergi mevzuatının önlerindeki en önemli sıkıntı olduğunu belirten Önder Bozkurt, “Toptan satış yapmamız engelleniyor. Bize sadece sipariş üzerine iş yapmak kalıyor. Devletimiz, küçük üretici ve sanatçıyı düşünmeli” diyerek dert yandı.