1. Aşırı genellemek
Bir tane olumsuz olayı alıp bu sonsuza kadar geçerli olacak, sonsuza kadar öyle devam edecek sanmak. "Örneğin bu işe giremedim. Hiçbir zaman bir işe alınmayacağım."
2. Zihinsel filtre
Olumlu şeyleri göz ardı edip sadece olumsuzlara odaklanmak. Olumlu giden onca şeyin arasında olumsuz giden tek bir şeyi fark etmek.
3. Olumlunun önemini hafifletmek
Olumlu olayların önemli olmadığı algısında olmak. Örneğin: "Sunumum iyi geçti ama bu tamamen bir tesadüf."
4. Çıkarımlara varmak
Yeterli kanıt olmadan olumsuz çıkarımlarda bulunmak. Zihin okuyabiliyorsunuz gibi veya geleceği görebiliyorsunuz gibi davranmak. Örneğin: "Kesinlikle benden nefret ediyor" veya "Eminim kötü bir şeyler olacak"
5. Ya hep ya hiç'çi düşünme stili
Olaylara ya siyah ya da beyaz olarak, sanki ikisinin ortası yokmuş gibi bakmak. Örneğin: "Eğer mükemmel olamazsam tamamen başarısızım demektir."
6. Felaket senaryosu kurmak
Olabilecek en kötü senaryoyu beklemek. Örneğin: "Pilot turbülansa girdiğimizi söyledi. Uçak düşecek!"
7. Duygusal akıl yürütme yapmak
Hissettiğinizin gerçeği yansıttığına inanmak. Örneğin: "Şu an korkuyorum. O zaman gerçekten fiziksel tehlikedeyim demektir."
8. Olmalı ve olmamalı listeniz
Kendinizi ne yapmalısınız ve ne yapmamalısınıza dair katı bir listeye mahkum etmek ve eğer bu kuralların dışına çıkarsanız kendinize çok kızmak.
9. Yaftalamak
Kendinizi hatalarınıza ve eksikliklerinize göre yaftalar yapıştırmak. Örneğin: "Salağın tekiyim", "Beceriksizim".
10. Kişiselleştirmek
Kontrolünüz dışında olan olaylar için sorumluluk hissetmek. Örneğin: "Oğlumun kaza geçirmesi benim suçum. Onu yağmurda dikkatli kullanması için uyarmalıydım."