Enflasyon vergisinde devletler kendilerine ait borçları hayat pahalılığıyla azaltır. Enflasyon vergisi dolaylı bir vergi sistemi olduğu için insanlar tarafından daha kolay bir şekilde kabul edilir. Hükümetlerin hem geçmişten gelen borçları hem de yapmış oldukları harcamaları vergi gelirleri ile ödemeleri esastır.
Enflasyon vergisi tanımı dolaylı yollarla bir gelir elde etme sistemi şeklinde açıklanabilir. Eğer hükümetler borçlarını ödeyemeyecek bir duruma gelirlerse piyasada oluşan fiyat artışına izin verirler. Bu sayede oluşan para akışı piyasaya sunulur. Kontrollü bir şekilde yapılan enflasyon vergisi devletin borçlarını azaltsa da halkın alım gücünü azaltır. Enflasyon vergisi kararı alınmadan önce analizler doğru bir şekilde yapılmalıdır.
Ekonomide bulunan ve genel fiyat üzerinden sürekli olarak artışlar yaşanmasına enflasyon adı verilir. Enflasyon vergisi formülü enflasyon haddi ile ölçülür. Enflasyon haddi fiyatların genel düzeyinde olan ve cari dönemde gelen artış ile bir önceki dönemin fiyat düzeyi arasında bulunan oranın 100 ile çarpılması sonucunda bulunur.
Enflasyon vergisi hesaplamasında öncelikle enflasyon hesaplanır. İki ay arasında oluşan değişim olarak hesaplanan enflasyon örneğin Kasım ve Aralık ayında oluşan tüketici endeksi ile hesaplanır. Enflasyon vergisi hesaplama enflasyon vergisinin reel balanslar ile enflasyon oranının çarpımına eşit olacak şekilde hesaplanır.
Enflasyon vergisi ve senyoraj arasındaki fark senyoraj geliri devletin para bastığı için bu para basma sonucunda elde etmiş olduğu gelir anlamına gelir. Fakat enflasyon vergisi enflasyon yüzünden elinde para olanların uğramış oldukları sermaye kaybıdır.