Neo-con olarak Middle East Forum adlı think tank kuruluşunun Direktörü Daniel Pipes tarafından kaleme alınan yazıda, “Bilgisayar terimleriyle konuşursak, Ayetullah Humeyni, Usame bin Ladin ve Nidal Hasan İslamcılık 1.0 versiyonunu temsil ederken, Recep Tayyip Erdoğan (Türkiye Başbakanı), Tarık Ramadan (İsviçreli aydın) ve Keith Ellison (ABD Kongre üyesi) İslamcılık 2.0 versiyonunu temsil ediyor. İlki daha çok insan öldürürken, ikincisi Batı uygarlığı için daha büyük tehlike oluşturuyor" diye yazdı.
1.0 versiyonunun, küresel bir halife tarafından, şeriatla yönetilen bir toplum hedefinin önünde engel gördüğü şeylere saldırdığını belirten gazete, “Totaliter yönetimden mega terörizme kadar uzanan İslam'ın orijinal taktikleri, sınırsız zalimliğe izin veriyor. Tek bir saldırıda üç bin ölü? Bin Ladin'in atom silahı peşinde koşması, bu rakamın yüz hatta bin kat daha fazla olabileceğini gösteriyor. Ancak, son otuz yıla baktığımızda İslamcılığın önemli bir siyasi güç haline geldiği ve tek başına şiddetin fazla işe yaramadığını anladığı görülüyor" sözlerine yer verdi.
Terörizmin verdiği fiziksel zarara ve ölümlere rağmen var olan düzeni değiştiremediğini öne süren gazeteye göre, 1981'de Enver Sedat'ın öldürülmesi, 11 Eylül saldırıları, 2002 Bali ve 2004 Madrid bombalı saldırıları ile İsrail, Afganistan ve Pakistan'daki terörist saldırılara rağmen kimsenin radikal İslam'a boyun eğdiği görülmedi.
İslamcılık 1.0 versiyonunun uyguladığı şiddet zaman zaman şeriat yönetimini iktidara getirse bile, İslam 2.0 versiyonunun stratejisi daha çok işe yaradığını savunan Jerusalem Post şu ifadelere yer verdi: “Bu versiyonda İslamcılar halkın gönlünü kazanmaya oynuyor. İslamcılar 1992'de Cezayir, 2001'de Bangladeş, 2002'de Türkiye ve 2005'te Irak'ta seçimleri kazandılar. Bir kere iktidara geldikten sonra ülkeyi şeriata doğru götürmeye başladılar. Mahmud Ahmedinecad İran sokaklarında muhalefetle karşı karşıya kalır ve bin Ladin bir mağarada saklanmaya devam ederken, Erdoğan halkı ikna ediyor, Türkiye Cumhuriyeti'ni yeniden şekillendiriyor ve dünyadaki İslamcılara çekici bir model oluşturuyor."
Gazeteye göre, El Kaide'nin yeni süreci gören bazı önde gelen teorisyenleri bu yüzden artık terörizmi kınayarak siyasi araçlara yöneldi. Dr. Fadl adıyla tanınan ve Enver Sedat'ın öldürülmesinde yer alan Seyyid İmam el Şerif'in artık şiddetten vazgeçip toplumun ve devletin içine sızma stratejisini benimsediğini iddia eden Jerusalem Post şöyle devam etti: “Sonuç olarak, faşistler ya da komünistler değil, sadece İslamcılar kaba kuvvet kullanmasının ötesine geçip halkın desteğini kazanmayı ve 2.0 versiyonunu geliştirmeyi başardı. İslam'ın bu versiyonu geleneksel değerleri görmezden gelip özgürlükleri yok ettiği için, uygar yaşama 1.0 versiyonunun zalimliğinden daha çok tehdit ediyor.