Uzun zamandır antikalara karşı ilgisi olduğunu belirten Yılmaz Yavuz, otomobili yaklaşık 1 yıl önce Tekirdağ'da bir baba-oğuldan aldığını ve onlara da dedelerinden miras kaldığını söyledi. Yavuz, “Araba modeli 1957'nin sonu ama 1962'de Türkiye'ye gelmiş. Bir konsolosluk erkanından bir görevli getirmiş. Gayet bakımlı ve güzel, ben de buna baya masraflar yaptım” diye konuştu.
Araç eski olduğu için parçalarını bulmakta zorlandığını söyleyen Yavuz, “Parçaların bir kısmı İstanbul'dan, bir kısmını yurt dışından getirttik. Önündeki yıldıza çocuklar rahat vermiyorlar, 2 kez kopardılar onu da Almanya'dan getirttik. Çok müşterisi var, Sinop'ta sürekli soruyorlar bu satılık mı diye. Bunu söylemek zorundayım çünkü piyasası böyle. 22 bin euro tutuyordu benim aldığımda ama şimdi 100 bin euro istiyorum. Müşteri de var. Bir gün ciddi müşteriye rastladım ama eşim razı olmadı, o da çok alıştı buna” dedi.
Arabada modern aksam olmadığını vurgulayan Yavuz, orijinali böyle olduğu için aracın sağında aynasının olmadığını, hatta park ederken zaman zaman zorlandığını dile getirdi. Piyasada çok daha modern arabalar olduğunu söyleyen Yavuz, “Çok modern, gelişmiş arabalar var ama bu arabayı onlara değişmem” ifadelerini kullandı.
Meliha Yavuz, eşinin sürekli antika eşyalar aldığını, arabayı alırken ise kendisinin "Hurda arabayı ne yapacaksın?" dediğini ancak yine de almasına yardımcı olduğunu söyledi. Yavuz, “Sattırmıyorum, çocuklarım seviyor, 100 değil 200 bin euro verseler yine istemiyorum. Paraya ihtiyacımız yok, böyle mutluyuz” şeklinde konuştu.
(İHA)