Uzun süreli bir ilişki bittiğinde yapılabilecek en acemice hareket, her iki tarafın da oldukça medeni insanlarmış gibi davranmaya çalışmaları olsa gerek. Bu 'medeniyet'in üzerimize bol gelmesi ile alakalı bir durum aslında; çünkü medeni toplumlarda insanlar ayrıldıklarında birbirleri hakkındaki düşüncelerinin ve hislerinin oturması için kendilerine zaman tanımaktalar.
Bir süre ilişki içinde kaldığınızın insan ister istemez sizin üzerinizde, hayatınızın büyük bölümünü kapsayacak hakimiyete ulaşacaktır. Bir birey olarak ciddiye alınır bir bölümünüz de ansızın hayatınızdan çıkan o hakimiyetle birlikte kaybolacaktır.
Tüm alışkanlıklarının, tüm hayat genellemelerinin yarısı ansızın kaybolmuş bir insanın yeni bir arkadaş edinmesi mümkün mü? Elbette değil. O yeni arkadaşın, eski sevgili olması mümkün mü? Katiyen hayır.
Öncelikle kendinizi toparlayın. Yalnız bir birey olarak da hayatınızı gayet iyi devam ettirebildiğinizi kendinize kanıtlayın. O boşlukların, o alışkanlıkların yerine başka şeyler koyun; değişin.
İlk iki adımı başarı ile atlattıktan sonra yanıtlamanız gereken en önemli soru bu.
Bu arkadaşlıktan beklentiniz, ilişki içinde olduğunuz dönemde birlikte geçirdiğiniz kaliteli zamanı, herhangi birşey üzerine ettiğiniz sohbetleri özlüyor olmanız mı?
O zaman tamam.
Ama tüm bunları -oldukça da beklendik bir şekilde tabii, ona duyduğunuz cinsel arzu ile kafanızda birleştirdiyseniz; veya daha da kötüsü, o özlediğiniz sohbetlerin hemen ardından oldukça duygusal bir şekilde ona sarılıp onu öpesiniz geliyorsa...
İşte o zaman sıkıntılı durumlar başlıyor demektir.
Bir önceki maddede kendinize sorduğunuz sorunun yanıtı çok da net değilse hele, bu madde çok daha fazla önem kazanıyor.
Diğer arkadaşlarınıza durduk yere sarılıyor musunuz? O zaman ona da sarılmayın. Diğer arkadaşlarınızı durduk yere öpüyorsunuz ve dudaklarınız ''istemsiz'' olarak onun dudaklarına doğru yaklaşıyor mu? Tabii ki hayır. O zaman onunla da bu topa girmeyin.
Sarılmak ve öpüşmenin yanı sıra el ele tutuşmak, ne bilelim biriniz şemsiyeyi tutarken öbürünüzün koluna girmesi gibi Hollywood-vari romantizmlere girişmek... Çok kusurlu hareketler.
Uzun süreli ilişkilerde çiftler birbirlerinin tüm dertlerini dinleyen ve çözüm üretmeye çalışan -tırnak içinde- en iyi arkadaşlar haline de gelirler ya hani?
İşte... Artık ayrı olduğunuzu, ve onun sizin duygusal gelgitlerinizi karşılayacak bir kıyı olmaktan resmi olarak çıktığını kabul edin. Canınız sıkıldığında uzun uzun onunla dertleşmeye kalkmayın, kendi kendinizin doktoru olmaya bakın.
Duygusal olarak ondan bağımsız bir insana dönüştüğünüzde, ona diğer arkadaşlarınızdan biriymiş gözüyle bakabileceksiniz.
Çok çirkin bir öneri gibi görünse de, ne yazık ki gerçek bu sevgili dostlar.
Onunla arkadaş kalmaya çalıştığınız dönemde, duygusal olarak bağımsız olma çabanızın yanına, cinsel olarak da bağımsız olma çabanızı eklemek durumundasınız...
Her şey, onunla da diğer arkadaşlarınızla olan ilişkiyi kurabilmenize bağlanıyor aslında.
Birçoklarımız tarafından becerilemeyen madde de bu işte...
Sizin arkadaşlık ilişkisini sağlıklı bir şekilde geliştirebilmeniz için başka insanlarla görüşmeye ne kadar ihtiyacınız varsa, onun da var. Onun sizden sonraki cinsel ya da romantik ilişkilerine saygı duyun.
Rahatsız olmayın demiyoruz, elbette bir süre büyük rahatsızlık verecektir. Ama arkadaş kalmayı kafanıza koyduysanız; onun seçimlerine saygı duymaktan başka çareniz yok.