Radikal ve politik odaklı çalışmasıyla tanınan Godard, sinemasal sınırlarla oynayan ve nesiller boyu film yapımcılarına ilham veren Breathless (À bout de souffle) ve Bande à part gibi klasik filmlerle kendi kuşağının en beğenilen yönetmenleri arasındaydı.
Filmleri 1960'ta Fransız sinemasının yerleşik geleneklerini yıktı ve elde taşınabilir kamera çalışması, atlamalar ve varoluşsal diyaloglarla tamamlanan yeni bir film yapımı yolunun başlamasına yardımcı oldu.