Bilim insanları, bebeğinizi sık sık kucaklamanın, sarılmanın DNA'larını olumlu yönde geliştirmeye yardımcı olduğu söylüyorlar.
Gelişim ve Psikopatoloji dergisinde yayınlanan bir araştırmaya göre, kucaklamalar ve sarılmalar moleküler düzeyde kalıcı bir olumlu etkiye sahiptir. Temel olarak, bebeğinize sarılmak, genlerini pozitif yönde etkileyebilir.
Buna göre söz konusu araştırmada 94 sağlıklı, 5 haftalık bebekler incelendi. Ebeveynlerinden bebeklerinin programlarını kaydetmek için günlük tutmalarını istendi. (Yemek yediklerinde, uyuduklarında, beslendiklerinde ve ağladıklarında neler yaptıklarına dair.) Ebeveynlerden ayrıca bakım sırasında ne kadar bedensel temas oluştuğunu not etmeleri de istendi.
DNA ÖRNEKLERİ ALINDI
Dört yıl sonra aynı çocuklardan DNA örnekleri alındı. Araştırmacılar, daha az kucaklanan bebeklerin hücrelerindeki moleküler profilin, yaşlarına göre az gelişmiş olduğunu ortaya çıkardı. Bu, biyolojik gelişimde gecikme olduğu anlamı taşıyor. Bununla birlikte yeterli ilgiyi görmeyen çocukların daha stresli ve kaygılı olduğu da saptandı.
Araştırmaya katılan Profesör Michael Kobor, çocuklardaki yavaşlamış epigenetik yaşlanmanın, gelişim bozukluğunun işareti olabileceğini düşündüklerini belirtiyor.
Araştırmacılar hala bulguları üzerinde çalışıyor ve fiziksel bağlanmanın önemini ve yeni doğanlar üzerindeki etkisini anlamak için çalışmalar yürütüyorlar.
FİZİKSEL TEMASIN YARARLARI
Sarılmanın tek faydası DNA modifikasyonu değil. Araştırmalar, yenidoğan ile ebeveynleri arasındaki fiziksel temasın çok daha fazla yararı olduğunu göstermiştir:
Sarılma bebeğin vücut ısısını düzenlemesine yardımcı olur.
Emzirme döneminde bebeklerin yaşadığı stresi azaltır.
Araştırmalar, sarılmanın çocuklar için güçlü bir ağrı kesici olabileceğini göstermektedir.
Dünyayı keşfederken kendilerini güvende hissetme ihtiyacı duyan bebekler, ebeveynlerinden ilgi gördükçe, kucaklanıp sevildikçe daha sağlıklı bir şekilde gelişimlerini tamamlayabiliyor.