Afyonkarahisar Devlet Hastanesi’nde 10-16 Mayıs Engelliler Haftası dolayısıyla farkındalık etkinliği düzenlendi. Etkinlik kapsamına Hastane Başhekimi Mehmet Duran ve beraberindekiler gözlerini kapatarak bir polikliniğe gitmeye çalıştı.
Bu kapsamda hastane yönetimi engelli bireylerin hayatını kolaylaştırabilmek için onlarla empati kurmayı denedi. Afyonkarahisar Devlet Hastanesi Başhekimi Mehmet Duran, Kalite Hizmetleri Müdürü Mustafa Dener, İdari Mali Hizmetler Müdürü Kadir Oruç, Müdür Yardımcısı Tuğba Çoşkun ve Sosyal Etkinlik Birim Sorumlusu Figen Geçgel görme engelli bireyleri daha iyi anlayabilmek için gözleri kapalıyken ellerinde beyaz bastonla hastane dışından danışmaya kadar yürüdü. Engelli bireylerin gün içerisinde karşılaştıkları zorluklarla nasıl mücadele ettiklerini empati kurarak anlamaya çalışan devlet hastanesi yönetimi ve personelleri tekerlekli sandalye ile de poliklinikler arasında dolaştı.
“Ciddi sıkıntılarla karşılaşabiliyoruz”
Yapılan etkinlikle ilgili bilgiler veren Devlet Hastanesi Başhekimi Mehmet Duran, hastane bünyesinde 2 bin 400 çalışanın bulunduğunu bunun ise 100’e yakının engelli birey olduğunu söyledi. Sosyal Etkinlik Birimi’nin engellilere karşı farkındalık oluşturmak için böyle faaliyet düzenlediğini kaydeden Duran; “Biz de bugün yöneticiler olarak böyle bir senaryo hazırlamış olduk. Ayrıca bugün akşam engelli arkadaşlarımıza iftar yemeği vereceğiz. Tabi bizim amacımız engelli çalışanlarımızın ve hastalarımız için her zaman daha fazla bir şeyler yapabilmek. Kendi karanlığınızda aydınlık dünyamızı yaşamımıza fırsat verin diyorum. Gerçekten engelli olmak zor bir şey. Allah kimseyi bir organında mahrum etmesin. Gerçekten görmek ayrı bir olay. Yıllardır bildiğimiz bir mekanda bile ciddi sıkıntılarla karşılaşabiliyoruz” dedi.
“Karanlıkta kalmanın ne olduğunu insan daha iyi anlıyor"
Senaryo gereği tekerlekli sandalye ile hastanede dolaşan Destek Kalite Hizmetleri Müdürü Mustafa Dener de, tekerlekli sandalye ile ilerlemenin kötü bir his olduğunu ifade etti. Dener konuşmasına şöyle devam etti;
“Hepimiz engelli adayıyız diyorlardı biz bunu bir senaryo ile yaşamış olduk. Ben yürüme engelli olan bir vatandaşı canlandırdım. Gerçekten birinin beni iterek götürmesi ya da yürümekten zorlanmak çok kötü bir histi. O arkadaşlarımızı şuan daha iyi anlıyorum. Hocam ise görme engelliyi canlandırdı. Ben evde elektrikler kesildiği zaman ayağımıza her zaman bildiğimiz sehpanın birle çarptığını görünce hakikaten karanlıkta kalmanın ne olduğunu insan daha iyi anlıyor.”