Bir dönem yük taşımacılığı ve seyahatlerde at, eşek, katır gibi hayvanların sırtına zarar vermemesi için kullanılan semer, teknolojinin hızla gelişmesi, yol ve motorlu araç sayısının artması üzerine unutulmaya yüz tuttu.Tarihte ilk defa Araplar, zamanla da Türkler tarafından kullanılmaya başlanan semerin, Türkiye’de de özellikle dağlık alanda yük taşımacılığında kullanıldığı kaydediliyor. Semerin yoğun olarak kullanıldığı tarihlerde yaygın olan semercilik mesleği, motorlu araçların çıkması ve çoğalması, hayvanların ise yük ve binek olarak kullanılmaması sonucu bitme noktasına getirdi.Adıyaman Gerger’den gelip Şanlıurfa’nın Siverek ilçesine yerleşen ve 40 yıldır semer yapan mesleğin son ustalarından 65 yaşındaki Neşet Durmuş, zamanında mesleğin değerini bilemediklerini, şu an mesleğin değerinin kalmadığını ve ancak ekmek parası kazandıklarını söyledi. Semerin yoğun olarak Diyarbakır, Hakkari gibi dağlık bölgelerde kullanıldığını belirten Durmuş, yük taşımacılığı ve yaylaya çıkanların satın aldığını belirtti.Mesleğin kıymetinin kalmadığını ve çırak yetiştiremediklerini ifade eden Durmuş, “Araçlar çoğaldığı için mesleğimiz bitiyor” diye konuştu.Semerin köylerde çobanlar, köyde oturanlar, odun taşıyanların kullandığını belirten ve semer yapmayı babasından öğrendiğini söyleyen Neşet Durmuş’un 25 yaşındaki oğlu Osman Durmuş şunları kaydetti:“Mesleğimiz at, eşek, katır bitiyor ve onların yerine araçlar çıkınca bizim meslek tükeniyor, o yüzden yaptığımız işte günden güne azalıyor.”Köyde yaşadıkları dönemde semerin yoğun kullanıldığını hatırladığını söyleyen Mustafa Çiftel adlı vatandaş da “10-15 yaşlarında gördüm, bizde köyde eşek, katır ve beygirlerde kullanıyorduk. Şu an ise kullanan kalmadı ancak dağlık bölgelerde kullanılıyor” ifadelerini kullandı.Bazı ustaların mesleği, minyatür semerler yaparak turistik bölgelerde satış yapıp devam ettirmeye çalıştıkları belirtildi.