Bu ilginç müzik aleti Glass Harmonica ya da Cam Armonika olarak da bilinir. Cam Armonika, 1740’da İrlandalı müzisyen Richard Puckeridge tarafından içi farklı miktarlarda dolu cam su kadehleri ile bir gösteride kullanır.
Benjamin Franklin ise 1758’de aletin mekaniksel versiyonunu icat eder ve adını armonika koyar. İtalyancada “armonica” harmoni yani iki veya daha çok sesin aynı anda kulağa hoş gelecek biçimdeki uyumudur. Franklin’in pedallı versiyonunda yatay olarak 37 kase demir, dingilli ve iç içe tutturulmuş bir şekilde ayakla dönmektedir. Parmaklar ıslatılarak veya nemlendirilerek çalınır.
İnsan beyni 4000 heartz altındaki sesleri algılayamaz, bu alet ise 1000 ve 4000 heartz arasındaki sesleri çıkartıyor. Beyin 1000 ve 4000 heartz arasındaki sesleri algılayamadığından duyma problemleri oluşur. Sağ ve sol kulak arasındaki nirengi noktası “katman/safha farklılığına” (phase differences) yol açar. Dolayısıyla armonikayı ruhsal durumu bozuk kişilerin çalması ve dinlemesinin sağlıklı olmadığı düşünülür. Dinlerken enstürmanı görsel ve duyusal olarak algılasanız bile bir boşluğa düşersiniz.
Bu devasa müzik aletinden çıkan güzel sesi, Franklin’in eşi “meleklerin müziği” olarak adlandırmıştır. Mozarth, Hassa, Bach, Beethoven, Donizetti, Strauss ve birçok besteci cam armonika için beste yapar. Ayrıca cam üzerindeki notalar boyanırken kurşunlu boya kullanılır.
Beethoven’ın ölümüne neden olan kurşun zehirlenmesinin nedeni olarak ise armonika gösterilir. Son olarak zamanımızda popülaritesini kaybetmesinin sebebi konser salonlarında yeterli sesi çıkartamamasıdır.