Çarkıfeleği izlerken o kadar kötü oldum ki; babasının kızı olarak ben de hüngür hüngür ağladım.. Bugün (dün) TV programlarında konuşurlarken "Mehmet Ali Erbil ilk kez bu kadar gerçekti" denildi. Aslında babam bu camiadaki en gerçek insanların başında geliyor. Sadece mesleğinden ötürü sürekli insanları eğlendirdiği ve neşeli olduğu için onun iç dünyasını görmenin daha zor olduğunu düşünüyorum. O hep gülerken gördüğünüz insan bir anda hüngür hüngür ağlıyor ve ben diyorum ki işte benim babam! Her gün çalışmış, belki de hayatını çok yaşayamamış. Ama bize her zaman sonsuz sevgisini vermiş. Küçükken kendi kendine sözler verirmiş "ben hiç boşanmayacağım, çocuklarıma bunu yaşatmayacağım" diye. Ama hayat onu buralara getirmiş.