İZMİR - İzmir'de şehit yakınları, arefe gününü Kadifekale Şehitliği'nde yatan evlatlarını, eşlerini, torunlarını ziyaret ederek geçirdi. Sabah saatlerinden itibaren Kadifekale Şehitliği'ne gelen şehit yakınları, gözyaşları içinde mezarları ziyaret etti. Çocuklarının mezar taşlarını yıkayan anneler, dualar eşliğinde evlatları ile bayramlaştı. Vatani görevini yaptığı Ağrı'da 1994 yılında şehit olan Ümit Altınışık'ın annesi Havva Altınışık, AA muhabirine yaptığı açıklamada, oğlunun şehit haberini aldığı gün, büyük kızının da doğum sırasında yaşamını yitirdiğini belirtti. Çocuklarını babasız büyüttüğünü vurgulayan Altınışık, "Hayallerimiz vardı, Ümit'le beraber hayallerimiz de bitti. Artık pek sağlıklı değiliz, yaşamaya çalışıyoruz. 1994'den beri her bayramı şehitlikte geçiriyoruz, Anneler Günü'nde de geliyoruz, onlar bize gelemediğinden biz onlara geliyoruz. Gönül isterdi ki hep birlikte olalım ama Allah'ın takdiri" diye konuştu. Türkiye'de son aylarda annelerin yüreğine ateş düşmemesinden büyük mutluluk duyduğunu anlatan Altınışık, şunları kaydetti: "İnşallah bundan sonra hiç şehit gelmesin, hiçbir ananın babanın yüreği yanmasın, ocaklara ateş düşmesin. Bizim temennimiz hep buydu. Artık şehit haberi gelmemesi, şehit ailelerini en çok sevindiren şey. İnşallah bundan sonra da şehitler gelmez, inşallah böyle acılar yaşamayız, görmeyiz. Her şehitle biz aynı günü yine yaşıyoruz. Kendi evladımızı kaybettiğimizde ne yaşadıysak, aynı günü tekrar tekrar yaşıyoruz. Acılarımız daha da çoğalıyor. Başka ocaklara ateş düşmeyişi ne kadar güzel." - "Oğlumu öptüm, kokladım" Şehit annesi Yüksel Akın ise oğlu İlyas Akın'ın 1995 yılında henüz 21 yaşındayken Şırnak'ta şehit düştüğünü anlattı. Şehit haberinin, bir Hıdırellez akşamı evlerine ulaştığını ifade eden Akın, şöyle konuştu: "Adı da İlyas zaten. 21 yaşındaydı, terhisine 50 gün kala çatışmada şehit düştü. Cenab-ı Allah böyle takdir etti. Oğlumuzla bayramlaşmak için geldik. Allah, tüm şehit anne babalarının sabrını, gücünü artırsın. Başka şehitler göstermesin Rabbim. Her bayramda geliyoruz. Çocuğumu ziyaret edeyim diye geldim. Öptüm kokladım. Mezarını temizledim. Elimizde olduğu kadar geleceğiz. Allah'ın emri diyoruz. Bir daha yaşanmasın bu acılar, çok zor." Baba Ahmet Akın ise oğlunun terhisine 3 ay kala memleketine dönerek 25 gün yanlarında kaldıktan sonra döndüğü birliği ile çıktığı operasyonda şehit düştüğünü belirterek, "İçimizde ukde oldu. Şunun bilinmesini istiyoruz ki affa karşıyız" dedi. - "Benim çocuğum şehit oldu, başkalarının çocukları olmasın" İzmir Şehit Aileleri İnsan Hakları ve Yardımlaşma Derneği Yönetim Kurulu Başkanı Yavuz Alphan ise oğlu Mustafa Alphan'ın 1992 yılında Şırnak'ta şehit düştüğünü anlattı. "Kolları kanatları kırık" şehit annelerinin, bayram gibi özel günlerde çocuklarının mezarını ziyaret ederek teselli bulduğunu ifade eden Alphan, "Oğlum, 'Anne askerden gelince sana bakacağım' demişti. Şimdi şehit maaşı ile bana, annesine, iş hakkı ile kardeşlerine bakıyor" dedi. Dernek başkanı sıfatı ile hiçbir siyasi partinin etkinliğine katılmadığını, sadece şehit yakınlarının hakları konusunda hükümetlerle görüşmelerde bulunduğunu vurgulayan Alphan, çözüm sürecine verdiği destekten dolayı ciddi eleştirilere maruz kaldığını dile getirdi. Şehit haberi duymak istemediklerini ifade eden Alphan, sözlerini şöyle sürdürdü: "Çok ağır sözlere maruz kaldım ama egoist değilim. Benim çocuğum şehit oldu diye başkalarının çocuklarının da şehit olmasını asla istemiyorum. Bu bayramda yeni şehit gelseydi o hanelerin durumu ne olurdu? Türkiye'de 7 aydır şehit haberi gelmiyor, inşallah temennim bir daha şehit haberi almamaktır. Bir masaya oturuluyor, sıkılı yumruklar açılıyor. Her iki taraf da istekte bulunacak. Bizim isteğimiz, 30 senedir kanayan yaranın kapanmasıdır, başka çocuklarımız ölmesin, başka evlere ateş düşmesin, başka anneler ağlamasın. Sadece anneler değil, genç şehit eşleri var, çocukları var. Bunlara yazık değil mi? Bu vatan hepimize yeter. İnşallah bu çabalar yerini bulur ve bir daha kan akmaz, ocaklar sönmez. Tek isteğimiz, şehit ailelerini üzecek, rencide edecek adımlar atılmasın. 78 yaşındayım ama yine mücadele ederim çünkü evladım gitti ama geride torunlarım var. Torunlarımız için çalışmamış lazım. İnşallah bu iş bitmiş olur da bir daha yaşamayız."