Lösemi tedavisi nedeniyle okulundan uzak kalan 17 yaşındaki Ulaş Görkem Kılıç, eylül ayından bu yana evde eğitim için İzmir’in Kınık ilçesine 7 kilometre uzaklıktaki evine gönüllü öğretmen bekliyor. Henüz iki gün önce bazı branş öğretmenlerinin evde eğitime geldiğini belirten Ulaş, “Bütün branş öğretmenlerinin gönüllü olarak bana ders vermesini istiyorum" dedi.
Kınık ilçesine 7 kilometre uzaklıktaki Çaltılı Mahallesi’nde annesi Hatice Kılıç’la yaşayan 17 yaşındaki Ulaş Görkem Kılıç’a 27 Aralık 2016 tarihinde lösemi teşhisi konuldu. 9. sınıf derslerini hastanede gören Ulaş, 10. sınıfa geçtiğinde yoğun bakım servisine kaldırıldı. Lösemiyi yenen Ulaş, 2 aylık yoğun bakımın ardından duyma ve yürüme yetilerini büyük oranda kaybetti ve okula gidemeyeceği için evde eğitim için başvuru yaptı. Ancak gönüllülük esasına dayalı evde eğitim için hiçbir öğretmen gönüllü olmadı. Günlerini penceresinden bakıp öğretmen bekleyerek geçiren Ulaş, birinci dönemde öğretmensiz kaldı. İkinci dönem geldiğinde Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından tüm İzmir’de gönüllü öğretmen aranmasına karşın Ulaş için evde eğitim verecek gönüllü öğretmenlere yine ulaşılamadı. İleride elektrik mühendisi olmayı hayal eden Ulaş Görkem Kılıç, iki gün önce bazı branş derslerini evde almaya başlamasıyla ise büyük mutluluk yaşadı. Merkeze uzak köyünde öğretmen bekleyen Ulaş, tüm branş derslerinin eğitimini en kısa sürede alıp aradaki açığı kapatmak istiyor.
"Belki burası uzak diye gelmediler"
Ulaş Görkem Kılıç, "Hastaneden eve geldiğimde evde eğitim için başvurduk; ancak öğretmenler gelmedi. Neden gelmediklerini bilmiyorum. Belki burası uzak diye gelmediler, belki de dersleri çok ağırdı ve zamanları olmadı. Daha iki gün önce kimya, biyoloji ve matematik branşlarından öğretmen geldi. Diğer öğretmenlerin de geleceğini söylediler. Derslerime kendimi vermeye çalışıyorum. Arkadaşlarım okula başladığında ben gidemedim. Benim için zor oldu ama yapacak bir şeyim yok, Allah’ın vergisi. Öğretmenlerin gelmeye başlamasıyla mutlu oldum. Bütün branş öğretmenlerinin gönüllü olarak bana ders vermesini istiyorum" diye konuştu.
"Eylül ayında eğitim almasını isterdim"
Eşini bir yıllık evliyken kaydeden ve oğlu Ulaş’a hem annelik hem de babalık yapan Hatice Kılıç da, "Oğluma 27 Aralık 2016’da lösemi teşhisi kondu ve 2 yıl tedavi gördü, yoğun bakımda kaldı. 27 Aralık 2018’de ise tedavimiz bitti. Şu an kontrollere gidiyoruz. Ancak yoğun bakımdan sonra Ulaş desteksiz yürüyememeye başladı, işitmesi de az. Bu şekildeyken okula gidemezdi. Evde eğitim için İlçe Milli Eğitim Müdürlüğüne başvuru yaptık. Bizimle çok ilgilendiler; ama gönüllü öğretmen bulamadık. Önce Kınık’tan, sonra tüm İzmir’den öğretmen bekledik. Eylül ayında yaşıtları gibi eğitim almasını isterdim. Oğlum psikolojik olarak çok yıprandı. Karanlık bir dönemdi. Hep öğretmen bekledik, gelmedi. İki gündür bazı öğretmenleri geldi ve oğlum mutlu olmaya başladı" dedi.