Bosna Hersek’te başkent başkent Saraybosna'ya 50 kilometre uzaklıkta bulunan ve sadece 20 kişinin yaşadığı Lukomir Köyü'ne giden National Geographic Seyahat yazarı Alex Crevar, bölgeyle ilgili ilginç bilgiler edindi.
Günümüzde bölgede yaşayan aileler sadece nisan-ekim arası 7 aylık dönemde köye geliyorlar. Zorlu kış koşullarının yaşandığı dönemde diğer aylarda köyü terk edip başkente yerleşiyorlar.
Köyde ahşap ve taştan yapılmış evler, meşe ve köknar ağaçlarıyla eski bir taş yığını bulunuyor. Köy, Rakitnica Nehri'nin de geçtiği 2 bin 600 metre yükseklikte yine aynı isimli Rakitnica Kanyonu'nun yakınlarında yer alıyor.
Stecci, Bosna-Hersek, Hırvatistan ve Karadağ sınır bölgelerine dağılmış olan anıtsal ortaçağ mezar taşlarının adı. Bosna Hersek sınırları içinde yaklaşık 60 bin, Hırvatistan'da 4 bin 400, Karadağ'da ise 3 bin 500 mezar taşı bulunuyor.
Çobanlar köyde bulunan geçidi kullanarak sürülerini otlatmak için, köyün karşısındaki platoları ve yeşil alanları tercih ediyor.
Köyde bulunan eski taş evlerde kalıyor. Ve sürülerini evlerinin yanlarına yaptıkları taştan barınaklarda tutuyor.
Burada yaşayan yaşlı insanlar çoğunlukla ihtiyaçlarını tahtadan yaparlar. Tahta kaşık, çatal, sopa gibi aletleri buradan karşılıyorlar. Köyde yaşayanlar genellikle geleneksel Lukomir kıyafetleri olan renkli elbiseler giyiyorlar.
Zamanla Bosna Hersek'in en yüksek köyü olan Lukomir, modern dünyayla iletişimi koparmış ortaçağ gelenekleriyle yaşayan bir topluluk haline gelmiş. Elektrik ve su 1960 yılından beri köyde var ve hala düzenli olarak kullanılmıyor. Pazar, okul, hastane, doktor bulunmuyor. Sonbaharın sonundan ilkbaharın ortasına kadar köye arabayla ulaşım imkânsız hale geliyor.
Lukomir, yeni başlayan yürüyüşçülere, maceraperestlere eşsiz manzaralar sunuyor. Köy tarihi yapıları, geniş panoramik manzaraları, yerlilerin misafirperverlikleriyle son dönemde ziyaretçi sayısını ciddi bir şekilde arttırdı.
Ziyarete gelen turistler burada yapılmış olan el emeği çorapları, tahta kaşıkları, şapkaları ve hediyelik eşyaları satın alıyor. Her yaz köye geri dönen bazı aileler sürülerini otlatıyor. Bir de köy halkı dini bayramlarda toplanıyor.
Burada bulunan yaşlılar hâlâ geleneklerini canlı tutmak adına çocuklarına ve torunlarına bu tutkularını aktarıyor. Gençler yaşlıları ideal bir rol model olarak benimsiyor ve kaybolan eski Avrupa yaşam tarzına hem gezginler hem de kendileri için benzersiz bir durum olduğunu söylüyorlar.
Yoğun kar yağışının başladığı aylarda köyde yaşayan aileler taşınmaya mecbur kalıyor. Yaz aylarının getirdiği mutluluk kış ayında köyü derin bir sessizliğe bürüyor. (ntv)