Şanlıurfa’nın Siverek ilçesinde, kalaycılık mesleği unutulmaya yüz tuttu.Siverek’te, türlü türlü zahmet ve emeğin mesleği olan kalaycılık mesleği tarihe karışıyor. Tarihin eski meslekleri arasında yer alan kalaycılık mesleğe yıllarını vermiş ustalar tarafından ayakta tutulmaya çalışılıyor. Son demlerini yaşayan kalaycılık mesleğinde eleman yetişmiyor. Kalaycılık mesleğini babasından öğrendiğini söyleyen kalay ustası Abdulvahap Küpecik, Siverek’te kalaycılık mesleğinin her geçen gün daha da yok olduğunu söyledi. 58 yaşındaki Kalay ustası, eskiden her evden 50 tane kalay kap geldiğini, fakat şu anda günde ya bir tane gelir ya da hiç gelmediğini dile getirdi. Teknolojinin de kalaycılık mesleğinin yok olmasında büyük etken olduğunu söyleyen Kalaycı ustası Abdulvahap Küpecik, şöyle konuştu:“Kalaycılık mesleğini babamdan öğrendim. Kalaycılık, baba mesleği olduğu için bu mesleği öğrendim şu anda da bu mesleği yapıyorum. Bir ara mesleğe ara verdik sonra mesleğe devam ettik. 45 senedir bu mesleğin içindeyim. Tabi 20 yıl önceki kalaycılıkla, bugünkü kalaycılık bir değildir. O zamanlar kalay kapları çoktu etraftan, köyden kasabadan, şehirden bize en az her evden 50 parça kap gelirdi. Şu anda ise günde bazen kalaydan bir tepsi ya da bir tava getiriyor. Bazen de hiç gelmiyor. Bunun yanında çaydanlık yapıyoruz kaynak yapıyoruz. Bu mesleği, bu şekilde devam ettirmeye çalışıyoruz. Yavaş yavaş bizim kalaycılık mesleği yok olmaya başladı. Bu konuda devletimize önerim, sanat okullarında mecburi bir kalaycılık mesleği koysunlar. Çocuklar, gençler mesleğimizi öğrensinler, mesleğimiz körelmesin istiyorum. Bizden sonra gelecek olan nesil kalaycılık işini yapmaları sağlansın. Ama bakıyorum bizim mesleğimizi kimse yapmak istemiyor. Bizde bu kalaycılık mesleğin son varisleri sayılırız. Devletimiz, bu duruma bir el atarsa sanat okullarında mecburi bir ders verilse çocuklar kalaycılık işini öğrenirler.”