Somalı maden işçileri, Hükümet Meydanında oturma eylemine başladı. Maden işçileri, devlet kendilerini rahatlatan resmi bir açıklama yapana kadar oturma eylemlerini sürdüreceklerini belirtti.Mesai arkadaşlarını gözlerinin önünde kaybeden ve birçoğunun cansız bedenlerini madenden çıkarmak zorunda kalan işçiler akıbetlerinin ne olacağı konusunda kimsenin resmi bir açıklama yapmamasına tepki gösterdi. Diğer maden ocaklarında çalışan madencilerin de destek verdiği oturma eyleminin resmi bir açıklama yapılana kadar süreceği belirtildi.Maden işçileri adına yapılan açıklamada, “Biz burada beklemeye devam edeceğiz. Bize söz verene kadar oturmaya devam edeceğiz. Devlet altında çalıştıracağız denilene kadar buradayız” denildi. 301 işçiye mezar olan madende gece vardiyasında olan bir işçi, şunları söyledi: “Olayı istirahat yaparken duydum. Olayda en yakın arkadaşlarım gitti. Bu şirkette 2000 yılından beri çalışmaktayım. Çok arkadaşlarım gitti ama hayat devam ediyor. Geride kalanlar ne olacak, ne yapmamız gerekiyor. Devletten bize geride kalanlara öncelikle bu 301 kişinin yakınına ne olacak. Bu işyerinde işçilerin hakkı nedir, ne yapması gerekiyor hiçbir yetkili bu konu bir açıklama yapmıyor. Emekli olmama rağmen hâla çalışıyorum. Öncelikle şehit eşlerine şehit ailelerine ne olacak. Ne olup bitiyor kimsenin bir bilgisi yok. Öncelikle şehit olan arkadaşlarımızın, eşlerinin çocuklarının haklarını sonuna kadar aramak bizim insanlık, arkadaşlık ve kardeşlik görevimizdir.”Soma kömür işletmelerindeki faciada sağ kurtulmayı başaran ancak 8 gündür taşıdığı arkadaşlarının cesetlerinin gözünün önünden gitmediğini anlatan bir diğer işçi şunları kaydetti:“Yeraltından kurtuldum, ölümden döndüm. Dört arkadaşımı kurtardım eniştem de bunlardan biriydi. 250 arkadaşımın cenazesini gördüm. Psikolojim bozuldu. Memleketten geliyorum beni yollamıyorlardı psikolojim bozuldu diye. Geceleri uyuyamıyorum ben elim ayağım titriyor. Şimdi hastaneden geliyorum film çektiler bana adam bana diyor ki sen sigara içiyorsun. Ben yangın dumanında kaldım. Daha öncede filmlerim çekildi ama böyle bir şey çıkmıyordu. Bir sürü psikolojik ilaç verdiler bana cebimdeki bütün parayı onlara verdim. Devletten yardım istiyoruz. Sesimizi duyana kadar oturma eylemimizi sürdüreceğiz. Kredi kartı borcundan dolayı evlenemiyorum mahvolduk biz. Özel sektör git dedi mi ben 24 yaşındayım emekli olacağımı hayal edemiyorum. Ben bu saatten sonra sigorta için çalışmıyorum, karnımı doyurmak için çalışıyorum. Yardım yapılması için ölmemiz mi gerekiyor. Bize de yardım edilsin elimizden tutulsun. Biz bunu istiyoruz sadece. Ben arkadaşımı mezara gömdüm, rüyamda ‘Beni kurtarın’ diye bağırıyor bana. Artık elim ayağım titriyor, devlet bize yardımcı olsun.”