Türkiye İstatistik Kurumu’nun (TÜİK) 2014 verilerine göre, Türkiye’de yaşayan 22 milyon çocuktan 1 milyonu işçi olarak çalışıyor. Ortadoğu’daki savaşlar nedeniyle Irak ve Suriye gibi ülkelerden gelen mülteci çocuklarla bu sayı neredeyse hesaplanamaz hale ulaşıyor.20 Kasım Dünya Çocuk Hakları gününde Türkiye’deki tablo, haksızlığın sınırlarını ortaya koyuyor. TÜİK verilerine göre 22 milyon çocuktan 1 milyonu işçilik yaparken 10 milyon yoksul çocuğun 3 milyonu ise açlık sınırında çalışıyor. Ortadoğu’dan gelen göçlerin ardından mülteci çadırlarında, evlerde, hastanelerde her yeni gün yüzlerce bebek hayata gözlerini açıyor. Rakamlar hesaplanamaz hale geliyor.Çeşitli alanlarda güvencesiz çalıştırılan çocuk işçilerin yanı sıra, çok sayıda çocuk sokaklarda ekmek mücadelesi veriyor. Yaşam savaşıyla okul sıralarından erken tanışan çocukların birçoğu, ailelerinin baskısıyla sokaklarda ya dilencilik yapıyor, ya atık topluyor ya da çeşitli ürünler satmaya çalışıyor.Birleşmiş Milletler tanımına göre ise 0-17 yaş grubunu içeren çocuk nüfus, 1935 yılında toplam nüfusun yüzde 45’ini oluştururken 2014 yılında toplam nüfusun yüzde 29,4’ünü oluşturdu. Çocuk nüfus oranı illere göre incelendiğinde, 2014 yılında en yüksek çocuk nüfus oranına sahip olan iller yüzde 47,8 ile Şırnak ve Şanlıurfa oldu. Bu illeri yüzde 45,7 ile Ağrı ve yüzde 45,2 ile Siirt izledi. Çocuk nüfus oranı en düşük olan ilk 3 il ise sırasıyla Tunceli (yüzde 18), Edirne (yüzde 19,3) ve Çanakkale (yüzde 19,6) takip etti.İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflaması 1. düzeye göre incelendiğinde ise, yoksul nüfus içindeki çocuk oranının en yüksek olduğu bölgeler sırasıyla yüzde 55,8 ile Güneydoğu Anadolu, yüzde 54,3 ile Kuzeydoğu Anadolu ve yüzde 49,6 ile Ortadoğu Anadolu olduğu görülürken, en düşük olduğu bölgeler ise sırasıyla Batı Marmara (yüzde 30,4), Ege (yüzde 34,3) ve Doğu Karadeniz (yüzde 36,3) oldu.