Gök kelimesi Eski Türkçe "kȫk" sözcüğünden türeyen bir kelimedir. "Gökyüzü, mavi" anlamına gelir. Eski Türkçede kaldırmak anlamına gelen "köt-" kelimesi ya da sırt anlamına gelen "köt" kelimesiyle el kökten geldiği düşünülmektedir. Kök kelimesinin dilimizdeki en eski yazılı kaynağı Orhun Yazıtları olarak bilinmektedir.
Gök kelimesi dilimizde içerisinde gök cisimlerinin yer aldığı, dolaştığı sonsuz boşluk uzay ve yeryüzünün üstüne mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk olarak tanımlanır. Gök cümle içinde "yeryüzünün üzerine mavi bir kubbe gibi kapanan boşluk" anlamında da kullanılır.
Gök kelimesinin eş anlamı olan kelimeler şu şekilde sıralanabilir:
Gök kelimesinin eş anlamlıları ile örnek cümleler: