Kurtuluş Savaşı'nın kahraman komutanlarından, Eski TBMM Başkanı Kazım Karabekir'in kızı Timsal Karabekir, en büyük arzusunun 2002 yılında babasının adına kurulan vakfın çatısı altında, “Onlar benim ağabeylerim ve ablalarım” dediği, 4000 ve 2000 kızdan oluşan Gürbüz Çocuklar Ordusu üyelerinin çocuklarını ve torunlarını bir araya getirmek olduğunu söyledi.
[
](http://aktuel.mynet.com/galeri/haber/gurbuz-cocuklar-ordusu/6590/170588/)
Babası Kazım Karabekir'in daha çok askeri ve siyasi kişiliğiyle tanındığını, fakat en az bunlar kadar önemli olan çocuklara hizmetlerinin çok fazla bilinmediğini ifade eden Timsal Karabekir yaptığı açıklamada şunları söyledi:
“Kurtuluş Savaşı yıllarında, Erzurum ve çevresinden toplanan yetim çocuklarla Gürbüz Çocuklar Ordusu'nun kurulması ve Sarıkamış'ta bir çocuk kasabası oluşturulması, babamın en önemli hizmetlerindendi. Zaten kendisi de 'hayatımda bana zevk veren hayli başarılarım vardır. En zevklisi, binlerce bakımsız çocuğun hayat ve geleceğini kurtarmak olmuştur' sözüyle, bu konuya yaklaşımını ortaya koymuştur. Babam, çocukların asla bakımsız kalmaması gerektiğini, aksi takdirde girdikleri sosyal ortamlarda seviyenin düşmesine yol açacaklarını söylerdi.
AA
Bizler de onun, Kurtuluş Savaşı'nın zorlu koşullarında binlerce çocuğa sahip çıkarak yaptığı vatan hizmetini, kendisinin adına, 2002 yılında kurulan vakıf aracılığıyla yapmaya çalışıyoruz. Kazım Karabekir Vakfı'nın başkanlığını ablam Hayat Feyzioğlu, müdürlüğünü ise ben yapıyorum. Ayrıca 1930 yılında yıkıcıdan satın alıp tamir ettirdiği ve uzun yıllar oturduğumuz evi de 2005 yılında müzeye dönüştürdük. Babamızın önem verdiği ve hatta bugünler için sakladığı özel eşyalarını müzede sergiliyoruz. Bunun yanı sıra, yaklaşık 60 öğrenciye burs sağlıyoruz. Hacca gitmek için yola çıkan karınca misali, babamızın yolunda, evlatlarımıza hizmet edebilmek için çaba harcıyoruz.”
“GÜRBÜZ ÇOCUKLAR ORDUSU'NDA ERMENİLER YOKTU”
Timsal Karabekir, Kurtuluş Savaşı yıllarında yetim kalan, sokaklarda, ağaç kovuklarında, mağaralarda yaşayan, ağaç yaprağı, ot yiyerek hayatta kalmaya çalışan 4 bin erkek, 2 bin kız olmak üzere 6 bin çocuğu toplayarak Gürbüz Çocuklar Ordusu'nu kuran babası Kazım Karabekir'in, Allah'a imanı ve çocuğun kutsallığına inancı nedeniyle bunu yaptığını söyledi.
“Kazım Karabekir için bu çocukların hangi ırktan olduğu değil, 'evlat' olmaları önemliydi” diyen Timsal Karabekir, şöyle devam etti:
“Bununla birlikte, bugünleri görerek Ermeni çocukları asla Türkler'in arasına katmamıştır. Gürbüz Çocuklar Ordusu'na alınan çocukların secereleri bellidir. Ermeni çocuklar da sokaklara terk edilmemiş, onlara da sahip çıkılmıştır. Onlar, Trabzon'da, ABD tarafından açılan yetiştirme yurduna gönderilmiştir. Trabzon'da en iyi şekilde bakılan yaklaşık 5 bin Ermeni çocuk da Kazım Karabekir'i bir baba olarak görmüştür. Ermeni çocukların yaptığı ve altına, 'Yetimler babası, Kahraman Kazım Karabekir Paşa Hazretleri...Trabzon Ermeni yetimleri tarafından, 9 Eylül 1919' yazarak kendisine gönderdiği karakalem resim bugün müzemizde sergilenmektedir. Bu resim belki de yalanlara en güzel cevap niteliğindedir.
Babam bir vecizesinde; 'Vatandaş, yanlış bilgi felaket kaynağıdır. Önce her işin doğrusunu öğren, ondan sonra istediğin gibi yorum yap' derdi. Ben de onun bu sözünü tekrarlamak istiyorum. Bir yazarımızın ortaya attığı, 'Gürbüz Çocuklar Ordusu içinde Ermeni çocukları da vardı. Bu çocuklardan bazıları daha sonra Türk ordusunda görev aldı ve ülkeye ziyan verecek işler yaptı' iddiası kesinlikle yanlıştır.”
“ÖRNEK EĞİTİM MODELİ”
Zorlu savaş yıllarında, Gürbüz Çocuklar Ordusu'na alınan çocuklara, yeme, içme, barınma gibi temel ihtiyaçlarının karşılanmasının yanı sıra, mesleki, kültürel, sportif eğitimler de verildiğini, her birinin yeteneğine göre yönlendirilerek, meslek sahibi yapıldığını anlatan Timsal Karabekir, “İnanması gerçekten güç ama o günün koşullarında sinemacılık, şimendifer, buhar makinesi tamiri, sıhhiyecilik eğitimleri dahi veriliyordu. Hatta çocuklar küçük çaplı ameliyatları yapabilecek duruma gelmişti. Orduya potin, kıyafet dikerek de yarar sağlıyorlardı. Bugün bile çok yaygın olmayan spor dallarında eğitim alıyorlardı” diye konuştu.
Timsal Karabekir, Çanakkale Savaşı'nda son sınıf öğrencilerinin tamamı şehit düştüğü için bir dönem kapatılan Işıklar Askeri Lisesi'nin, Gürbüz Çocuklar Ordusu'ndan seçilerek gönderilen öğrencilerle yeniden açıldığını, sonraki yıllarda da aralarından önemli isimlerin çıktığını belirterek, “Bugün Türkiye'nin hangi kentine gitsem, Gürbüz Çocuklar Ordusu'nda yetişenlerin çocuklarıyla ya da torunlarıyla karşılaşıyorum. Bundan da mutluluk duyuyorum” dedi.