Uluslararası Metal İşçileri Federasyonu'nun, 36 ülkeden 52 sendikanın katılımıyla yaptığı araştırma, "güvencesiz çalışma"nın yaygınlaştığını ortaya koydu.
Alınan bilgiye göre, federasyon, metal sektöründe güvencesiz çalışmanın boyutlarını ortaya koymak ve buna karşı izlenecek stratejiye ışık tutmak amacıyla üye sendikaların katılımıyla kapsamlı bir araştırma yaptı. Araştırmaya, Türkiye'den DİSK'e bağlı Birleşik Metal-İş Sendikası katıldı."İstihdam Uygulamalarındaki Değişiklikler ve Güvencesiz Çalışma Araştırması"nın sonuç raporunda, çalışma koşul ve biçimlerinin güvencesizleştirilmesi nedeniyle metal işçilerinin her geçen gün daha derin sorunlarla karşı karşıya kaldıkları belirtildi. Raporda, birçok devlet ve uluslararası finans kurumunun sosyal ve ekonomik korumaları güçlendirmek yerine zayıflatıcı politikalar uyguladığı ifade edildi.
Katılımcı sendikaların yüzde 90'ı, son 5 yıl içerisinde metal sektöründe güvencesiz işçi sayısının arttığını belirtti.
Metal sektörünün kapsadığı her alanın istihdam ilişkilerindeki değişikliklerden etkilendiği tespit edilirken bu etkinin en fazla elektrik ve elektronik sanayisinde görüldüğü belirlendi.
Araştırmaya göre, ana şirketlerin işçileri bünyelerine almamak için kullandıkları yöntemlerin başında "iş başına sözleşme, geçici iş sözleşmeleri yoluyla direkt istihdam, işçileri ajanslar ya da işçi simsarları yoluyla çalıştırma ve taşeronluk" geliyor.
Araştırmaya katılan sendikaların üçte ikisi ülkelerinde doğrudan geçici iş sözleşmesiyle çalıştırmanın yerini ajanslar ve işçi simsarları yoluyla istihdam etmenin aldığını belirtiyor.
Araştırmaya göre, güvencesiz çalışma koşullarından en çok etkilenen grupları genç işçiler, kadın işçiler, vasıfsız işçiler ve göçmen işçiler oluşturuyor.
Araştırmaya katılan sendikaların yüzde 90'ı, işçilerin istihdam ilişkilerindeki değişikliklerden ötürü kendilerini daha az güvende hissettiklerini belirtiyor.
Sendikaların üçte ikisi de güvencesiz çalışan işçilerin ücretlerinin kadrolu işçilere oranla daha düşük olduğuna dikkati çekiyor. Bu yanıtı veren sendikaların üçte biri güvencesiz işçilerin ücretlerinin kadrolularınkinin yüzde 50'si, dörtte biri de güvencesiz işçilerin ücretlerinin kadrolularınkinin yüzde 50 ile yüzde 75'i arasında olduğunu ifade ediyor.
Güvencesiz işçilerin örgütlenmesine yönelik en belirgin engel "yasalar" olarak gösteriliyor.
Güvencesiz işçilerin koşullarının düzeltilmesine yönelik sendikal stratejiler "işçilerin var olan sendikalarda örgütlenmesini sağlamak, üyelerin güvencesiz çalışma üzerine eğitilmesi, iş yeri sendika temsilcilerinin eğitilmesi, güvencesiz işçilerin her türlü sendikal faaliyete katılımının sağlanması ve onlara yasal danışma hakkının sağlanması" olarak sıralanıyor.
Sendikalar, güvencesiz çalışmayı, patronların esnekliği arttırmak ve riskleri işçilerin üzerine atmak amacıyla kadrolu iş gücü istihdamının azaltması veya sınırlamasının bir sonucu olarak görüyorlar.