Güz, isim türünde bir kelimedir. Eski Türkçe'deki küz kelimesinden türemiştir. Bu kelime Eski Türkçe'de beklemek ifadesinin karşılığıdır. Başka kelimeler ile bir araya gelerek yeni anlamlarda ve birleşik türde kelimeler türetir.
Türk Dil Kurumu güz kelimesi için isim türünde iki farklı tanım yapmıştır. Bu tanımlar ve bu tanımlar için verilen bazı örnek cümleler şunlardır:
Sonbahar.
Örnek cümle:
"Mevsim güzeldi, bol üzüm ve incir vakti idi. (Osman Cemal Kaygılı)"
Sonbahar kelimesi güzün eş anlamlısı olan kelimedir. Payiz ve hazan kelimeleri de cümle içindeki kullanımlarına göre güz yerine kullanılabilen kelimelerdir. Farklı kelimeler ile birleşerek yeni kelimeler de üretebilir.
Bu duruma örnek olan bazı birleşik kelimeler şunlardır:
Güz çiğdemi: Acı çiğdem, bitki bilimi alanında kullanılan bir sözcüktür.
Güz dönemi: Güz aylarını temsil eder. Eğitim öğretimde ilk yarı yıl anlamına da gelir.
Güz noktası: Sonbahar mevsiminde gün tün eşitliği anında Güneş'in gök Ekvator'u çizgisi üzerinde bulunduğu noktadır.
İlk güz: Eylül ayı ilk güz olarak anılır.
Bir kelimenin anlamını pekiştirmek için en iyi yöntem o kelimeyi bir cümle içinde kullanılmaktır. Bu sayede yerine geçecek eş anlamlı kelime de doğru tespit edilebilir.
Dilimizde birçok kelime birden fazla anlama karşılık gelebilir. Bu yüzden bir kelimenin yerine geçecek eş anlamlıyı tespit etmek için o kelimenin yer aldığı cümlenin bütününe bakılmalıdır.
Güz eş anlamlısı olan kelimeler ve güz kullanılarak kurulan bazı örnek cümleler şunlardır: